1e lezing 1 Kon.19,16b.19-21  
2e lezing Gal.5,1.13-18 
Evangelie Lc.9,51-62 

Leven naar de Geest

Wie durft na ‘ja’ gezegd te hebben ook ‘ja’ te doen? Dat mag het thema zijn van deze dertiende zondag door het jaar. Jezus bevindt zich op weg naar Jeruzalem om daar vastberaden zijn zending te voltooien: "De mensenzoon zal veel moeten lijden. Hij zal door de mensen verworpen worden en ter dood gebracht. Maar op de derde dag zal Hij verrijzen." Jezus gaat op weg om zijn levensopdracht te volbrengen. De psalm legt Hem aan het begin van zijn aardse leven de volgende woorden in de mond: "Ik ben gekomen Heer om uw wil te doen."

Lucas verhaalt ons vandaag hoe Jezus met zijn levensopdracht omgaat: "Vastberaden aanvaardde Hij de reis naar Jeruzalem om er zijn levensopdracht tot vervulling te brengen.” De leerlingen en ook anderen zijn onder de indruk van Jezus' vastberaden besluit. Zij willen Hem dan ook terstond volgen: "Ik zal U volgen waarheen Gij ook gaat." Zij lijken op mensen die tegenwoordig vol enthousiasme lid worden van een vereniging. En inderdaad, menige vereniging verstaat de kunst om mensen enthousiast te maken. Maar pas op! Het is niet alles goud wat er blinkt. Verenigingsbesturen hebben soms heel wat fantasie en overredingskracht nodig om leden ook te behouden.

Maar Jezus is ook volledig thuis waar het om onze menselijke zwakheid gaat. Hij zegt: "Wie de hand aan de ploeg slaat en omziet naar wat achter hem ligt is ongeschikt voor het Rijk Gods." Zo kunnen verenigingsleden soms uitgekeken raken op de wekelijkse repetitieavond en doen zij liever wat anders. Zij kijken misschien terug naar de tijd voordat zij lid werden. Toen kon je die avond naar believen invullen. Welke vereniging durft tegen zijn aanstaande leden te zeggen: "Wie bij ons lid wil worden maar terugziet op zijn voorheen vrije leventje is ongeschikt voor onze vereniging"? 

Dit betekent niet, dat de Heer geen geduld beoefent. Hij zegt zelf: "Ik ben niet gekomen om te oordelen maar om te redden." Toch blijft het hier staan. En wie bij zichzelf te rade durft gaan, weet wat Jezus bedoelt. Een goed werk komt alleen door inspanning en offers tot stand. In feite betekent gemeenschapsmens zijn dat wij offers brengen. Leven als gedoopte betekent ook leven in een gemeenschap. Het is de gemeenschap met God en de medemensen. De plaatselijke Kerk zal alleen dan toekomst hebben, indien velen er de schouders onder willen zetten. Christus gaat ons daarin voor. Sterker nog. Door het offer van zijn leven heeft Hij aan ons de kracht gegeven om een leven te leiden in dienstbaarheid. Wij mogen de hand niet aan de ploeg slaan en omzien. Paulus zegt immers: "Voor de vrijheid heeft Christus ons vrijgemaakt." Verderop zegt hij: "Leeft naar de Geest, dan zult gij niet uitvoeren wat de zelfzucht dicteert." 

Mag dit een kenmerk zijn voor elke gezonde vereniging, de christelijke gemeenschap heeft dit als doel: leven naar de Geest. Deel hebben immers aan de kerkgemeenschap, betekent meewerken aan de gemeenschap met Christus, die niet gekomen is om gediend te worden maar om te dienen. Zo zullen wij vrij staan voor God. Jezus nodigt ons vandaag uit om dan ook vastberaden een leven te leiden naar de Geest, om niet zozeer gediend te worden maar om te dienen tot eer van God en tot vreugde van velen. Dan zullen wij de ware vrijheid genieten die Paulus ons vandaag belooft. En dan zal het altaar zichtbaar worden als fundament van een gezond parochieleven en een sterke gemeenschap.

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie