1e lezing: Jes.55,10‑11
2e lezing: Rom.8,18‑23
Evangelie: Mt.13,1‑23 of Mt.13,1‑9 

Zaaien

Het langere evangelie van vandaag over het gezaaide zaad, dat op verschillende plaatsen in de aarde terecht komt en ontkiemt, heeft mij altijd zeer aangesproken. Het komt mij echter voor dat de situatie die de evangelist Matteüs schildert, dat Jezus in een bootje moest stappen om de mensen toe te spreken, onlogisch is of zeker tot nadenken uitnodigt. Zo beschrijft de evangelist dat er zich zoveel mensen verzamelden om naar Jezus te luisteren, dat Hij in een bootje moest stappen om hen  vanaf het water toe te spreken en te leren.

We weten echter dat als we op het water zijn, met zijn uitgestrektheid en er ook nog eens vele mensen op het strand aanwezig zijn, dat niet iedereen Jezus goed kon verstaan. Hierdoor lijkt mij de geschetste situatie in het evangelie onlogisch: of juist niet? “Wie oren heeft, hij luistere,” zegt Jezus aan het einde van zijn toespraak tegen het volk. Was dit dan niet de grote oproep aan het volk en een wonder: dat eenieder die Gods Woord wilde horen Jezus ook kon verstaan?

Ja, Gods handelen aan ons mensen is nooit óf het één óf het ander. Gods werken aan ons is een geheel: alomvattend. Als wij ons openen voor het Woord Gods, geeft God ons inzicht op de realiteit van het leven nu, hier op aarde en de werkelijkheid na de dood. Christus voedt ons met zijn leven in de Sacramenten en leidt ons op de weg van de bekering: Hij geeft ons daartoe de kracht.

Veel kunnen we hier nog over zeggen en mediteren, maar laat God maar aan ons begaan. Laat Hem zijn goede zaad maar in ons zaaien. Laten wij ons hart voor Hem openen, opdat zijn zaad in goede bodem valt en opengaat en rijke vrucht brengt. Openen wij onze ogen en oren voor zijn Woord, en ons hart voor zijn zaad.

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de de dagelijkse liturgie

Illustratie: Bijbel in 1000 seconden