1e lezing Jer.23,1‑6 
2e  lezing Ef.2,13‑18
Evangelie Mc.6,30‑34 

Naar een eenzame plaats

Kom nu eens zelf mee naar een eenzame plaats. Een uitnodiging die ons nogal beladen in de oren klinkt. We hebben het wel gehad met eenzame plaatsen. Zo’n lange periode van geen of beperkte contacten en vooral afstand bewaren. Overal geluiden van eenzaamheid, het niet meer vol kunnen houden. Zoveel mensen die juist ook psychische problemen hadden met de hele situatie, het niet meer zagen zitten. Het lijstje van dingen die je mist, die je niet kunt of mag, lijkt wel eindeloos lang. Je staart er voortdurend naar, je worstelt er mee, je weet er geen raad mee, je ziet het niet meer zitten. Met de ogen van het aardse leven, van de wereld kijk je ernaar. Je staart je blind op zoveel wereldse zaken die je ontnomen lijken te zijn. Je ziet geen uitweg.

De apostelen hadden het zo druk, ze hadden zelfs geen tijd om te eten. Natuurlijk, ze waren voortdurend bezig met de boodschap van God, maar wat hebben ze het toch druk, zelfs geen tijd om te eten. Ook met de zaak van God kun je op een wereldse manier bezig zijn en beleven. “Komt nu eens zelf mee naar een eenzame plaats om alleen te zijn en rust daar wat uit.” Een uitnodiging van Jezus, die zo vaak zelf naar een eenzame plek ging, maar niet om uit te puffen, maar om de verbondenheid met zijn Vader te zoeken en als het ware weer de adem van de heilige Geest in te ademen om op die adem weer op weg te gaan.

Deze Jezus nodigt hen en ook ons uit om daarin met Hem mee te gaan. In de laatste zin van het evangelie zien we wat dit met Jezus doet: het maakt Hem open voor medelijden en Hij begint weer uitvoerig te onderrichten. Met Hem op adem komen. Eerst uitademen wat je van God afhoudt, om daarna de heilige Geest diep in te ademen. Deze tijd is ook de tijd waar mensen op retraite gaan. En zij merken het de eerste dagen: je moet eerst uitademen, loskomen van wat je van God weghoudt, en daarna kun je pas echt goed inademen wat Hij je wil geven.

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie

Illustratie: Wim Johannesma