1e Lezing: Jes. 11, 1 – 10
2e Lezing: Rom. 15, 4 – 9
Evangelie: Mt. 3, 1 – 12

Verwachtingsvol

“Vol verwachting klopt ons hart”; dat bekende vers uit een sinterklaasliedje zal de afgelopen week door menig kind opnieuw gezongen zijn. Advent betekent ook verwachting. Wij christenen verwachten opnieuw van alles van het Kind dat ooit in de kribbe geboren werd. Kan de Advent ons hart nog sneller doen kloppen? Verwachten wij nog iets van het Kerstkind? Of is Kerstmis louter een feest van een goed gevoel, cadeautjes, lekker eten? En dat alles is zeker niet verkeerd. En in die zin wil ik ons allemaal alvast prettige feestdagen toewensen. Maar wij zullen straks in de voorbeden stil staan bij hen, die niet zo’n prettige feestdagen te wachten staat: de zieken, de eenzamen, de mensen met verdriet, omdat zij een geliefd iemand zullen missen en vult u zelf maar verder in. Hebben zij met kerst niets meer te verwachten?

Binnenkort zullen de kerstkaarten weer in onze brievenbussen vallen. Prettige kerstdagen en voor het nieuwe jaar de beste wensen. Zelf stuur ik zulke wensen niet de deur uit. Ik probeer elk jaar opnieuw kaarten te bemachtigden waarop staat: “Zalig Kerstfeest en een Zalig of Gezegend Nieuwjaar.”

Want al weet menigeen nu al zeker dat dit jaar de feestdagen niet prettig zullen zijn; een Zalig Kerstfeest kan ons altijd ten deel vallen. Want wat betekent het woord zalig? Iemand een zalig Kerstfeest toewensen, dan heeft de wens met God te maken. Of om het nog meer concreet te zeggen: een Zalig Kerstfeest wil de vrucht zijn van een bewust christelijk gevierde Advent.

En, zoals gezegd: Advent betekent verwachting. Christelijk Advent vieren, betekent: open staan en wachten op de geboorte van het Kerstkind. Jesaja belooft ons in het hart van de winter dat er “een twijg zal ontspruiten aan de stronk van Isaï, een scheut aan zijn wortels zal vruchten dragen.” Jesaja geeft ons reden tot moed. God zal ingrijpen. Als een herder zal God zijn volk weiden: “..de kleinen zal Hij recht verschaffen, een eerlijk vonnis spreken over de geringsten der aarde.” En wie wil er niet ‘geherderd’ worden of getroost wanneer hij of zij in het leven beproefd wordt.

Maar om daar oog voor te krijgen, dat is een hele kunst. En daarom roept Johannes de Doper ons toe, dat wij de weg moeten bereiden voor Gods komst. Maar God laat soms op zich wachten: “…voor de Heer is namelijk één dag als duizend jaren en duizend jaren als een dag.” Wij mogen echter vol goede moed zijn.

En daarom roept Paulus ons vandaag toe om stand te houden in de verwachting en de hoop in ons levend te houden. Want zo staat het in een andere Bijbeltekst: “Hij zal de tranen van onze ogen wissen en de dood zal niet meer zijn.”

Prettige feestdagen, dat is lang niet voor iedereen weggelegd. Moge echter de verwachting van de Advent geven, dat menigeen van ons Gods troostende kracht mag ervaren rond de geboorte van het Kerstkind. En die zin wens ik ons allemaal nu reeds: een zalig kerstfeest. 

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie

Illustratie: Schilderij Johannes de Doper van James Tissot (1836-1902), Brooklyn Museum, New York / Bron: bijbel in100seconden