1e lezing: Jes.40,1-5.9-11
2e lezing: 2 Petr.3,8-14
Evangelie: Mc.1,1-8

Troost

Advent betekent verwachting. Christelijk Advent vieren, betekent: open staan en wachten op de geboorte van het kerstkind. Deze zondag kleurt de eerste lezing die verwachting in door middel van het woord troost. “Troost, troost toch mijn stad, zegt uw God, spreek Jeruzalem moed in.”

Waarom had Jeruzalem die moed nodig? Omdat aan deze stad van het volk Israël haar kinderen ontnomen was. Het land was veroverd, de hoofdstad vernietigd en het volk gedeporteerd. Jesaja geeft de stad echter reden tot moed. God zal ingrijpen. Als een herder zal God zijn volk als zijn schapen opnieuw weiden, Hij zelf zal ze op de arm thuisbrengen en de kleinste lammeren zelfs dragen tegen zijn boezem. En wie wil er niet ‘geherderd’ worden of getroost, wanneer hij of zij in het leven beproefd wordt? Maar om daar oog voor te krijgen, is een hele kunst. Daarom roept Johannes de Doper ons deze zondag toe dat wij de weg moeten bereiden voor Gods komst.

De paden recht maken. Dat beeld is in onze tijd niet meer zo gemakkelijk te begrijpen. Bij ons zijn vrijwel alle wegen en paden geasfalteerd. In de tijd van Jezus was dat echter totaal anders. Kwam de koning of een ander hooggeplaatst iemand op bezoek, dan werden de mensen van de stad opgeroepen om de wegen in orde te maken, zodat de koning zijn intrek zou kunnen houden.

Mensen die zich verheugden over de komst van hun vorst, zullen dat werk met verve verricht hebben. Want wie wat verwacht, ontvangt de kracht om zich daarop toe te leggen. Maar God laat soms op zich wachten. Daar spreekt Petrus vandaag over: “Voor de Heer is namelijk één dag als duizend jaren en duizend jaren als een dag.” Toch is Petrus vol goede moed. Hij weet namelijk wie Hij verwacht. Het is Jezus, die Hij heeft leren ervaren als de Christus. Gods eigen Zoon die in diezelfde Petrus grensverleggend is binnengetreden als een troostende Goede Herder. Daarom roept hij de gelovigen op om stand te houden in de verwachting. Want zo zegt diezelfde Bijbel: “Hij zal de tranen van onze ogen wissen en de dood zal niet meer zijn.”

Prettige feestdagen. Dat is lang niet voor iedereen weggelegd. Moge echter de verwachting van de Advent geven, dat wij Gods troostende en sterkende kracht mogen ervaren rond de geboorte van het kerstkind. 

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie