1e Lezing:    Gen.15,5 ‑ 12.17 ‑ 18  
2e Lezing:    Fil.3,17‑4,1 of 3,20 ‑ 4,1 
Evangelie:    Lc.9, 28b ‑ 36

Topontmoeting met God

De apostelen hebben een topontmoeting met Jezus, Gods Zoon. Zo’n topontmoeting is ook onze ontmoeting met God, hier in de kerk tijdens de Eucharistie, op een stil moment, of zomaar ergens anders, bijvoorbeeld tijdens een wandeling in de natuur. We voelen ons overweldigd door Gods liefde, zo wordt het ook vaak door mystici beschreven. We willen dat gevoel graag vasthouden, zoals Petrus dat ook wil. Wij voelen ons opgenomen in de liefde van God. Zo’n warm gevoel, dat wil je niet meer kwijt. Maar als je het in een doosje, of een tent wilt vangen, is het weg. Je moet de ervaring meenemen naar je dagelijks leven, weer afdalen naar het gewone, met ook het lijden. Het bijzondere van de ontmoeting met God, het je geraakt en gedragen weten door God, moet je omzetten in liefde tot je naaste, in werken van barmhartigheid.

Abraham krijgt van God allerlei beloften: een groot nageslacht, zo groot dat hij het niet kan tellen, en een land voor die nakomelingen. Hij gelooft dat God zijn belofte waarmaakt, en dat wordt hem dan ook als gerechtigheid aangerekend, zo zegt de schrijver van het boek Genesis. Hij wil hiermee zeggen dat Abraham vertrouwt op God, diens sturing aanvaardt in zijn leven, en zo in een juiste verhouding staat tot God. Dat is zijn gerechtigheid: hij kent zijn plaats tegenover God. Heel menselijk vraagt hij dan toch nog: “Hoe kan ik weten dat ik het inderdaad zal krijgen?” En daarom sluit God een verbond met hem.

Ook Petrus vraagt heel menselijk om dit mooie moment van de topontmoeting vast te mogen houden. Dit gaat niet, maar daarom sluit God ook met hem en via hem met ons allen, een verbond. De drie apostelen krijgen te horen: “Dit is mijn uitverkoren Zoon; luister naar Hem.” Jezus, de Zoon van God, is in levende lijve het verbond dat God met ons sluit. Het verbond met Abraham wordt gesloten met een offer van dieren, maar het verbond met ons sluit Hij door zichzelf in zijn Zoon te geven als offer; door het Bloed van Christus wordt het nieuwe verbond met ons gesloten. Ook aan ons doet God een belofte: de verlossing uit zonde en dood, en de komst van het Rijk Gods, een Rijk van liefde en vrede. Als wij net als Abraham geloven in Gods belofte, geloven in het verbond dat Hij met ons heeft gesloten, mogen ook wij geregeld een topontmoeting met Jezus beleven, ons bemind en gedragen weten door God. Dan mogen wij ons bevrijd voelen. En dat Rijk Gods komt er, als wij na zo’n topontmoeting afdalen naar de aarde en onze naasten gaan helpen.

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie

Illustratie:  De Transfiguratie - detail van laatste schliderij van Raphaël, gemaakt 1516-1520. Vaticaans Museum