1e lezing: Hand.5,12-16
2e lezing: Apok.1,9-11a.12-13.17-19  
Evangelie: Joh.20,19-31

Zondag van de herkansing

Mensen hebben tegenwoordig een kort lontje. Weinig geduld. Zeker na de coronabeproeving. Het is snel genoeg geweest. Hoeveel mensen blijven niet alleen en verdrietig achter, omdat een ander het na die laatste keer wel genoeg vond? Geen herkansing, afgeschreven, over en uit. Wat zijn we vaak boos. Bij leerlingen van Jezus werkt het zo niet, althans dat zou zo niet moeten zijn. Deze zondag noemen we ‘zondag van de barmhartigheid’ maar we zouden het ook ‘zondag van de herkansing’ mogen noemen. Jezus schenkt de heilige Geest aan de apostelen met de opdracht om zonden te vergeven. Niet: “Dit was de laatste keer”, maar: “Je mag elke keer weer opnieuw beginnen.” Niet: “Val maar dood”, maar “Je mag er zijn. Mens, je mag leven!”

Vergeving ligt in de lijn van Pasen. Zonde en afgeschreven worden, is als de dood. Vergeven en barmhartigheid zijn nieuw en eeuwig leven. Dat is ook de betekenis van het Sacrament van Boete en Verzoening. Niet alleen biechten, je zonden opsommen en een paar gebedjes zeggen. Het is die opdracht van Jezus vandaag om te vergeven namens Hem. Ik denk aan opgeluchte mensen die weggaan met een nieuwe kans. Maakt niet uit hoe vaak ze falen. Niet verdiend misschien, toch gekregen. Goddelijke barmhartigheid…

Hoe dat werkt, zien we ook bij Thomas, de apostel. Hij vindt het moeilijk om te geloven en is heel stellig: “Als ik niet zie en voel, zal ik zeker niet geloven.” Ach ja, apostelen zijn ook maar mensen en of ze nu veel of weinig ervaring met Jezus hebben: ze kunnen allemaal aarzelen in hun geloof. Een week later krijgt Thomas de herkansing. Jezus stapt niet verwijtend op hem af. Jezus wordt niet boos, Hij zegt: “Kom maar vriend, voel maar, ervaar het, nieuwe kans en blijf geloven.”

Die Jezus mogen wij vandaag ook aanraken en ontmoeten in de Eucharistie als we te communie gaan. We zien Jezus die het barmhartige gezicht van de Vader laat zien. Die vergeving uitdeelt door de heilige Geest. Die ieder van ons elke dag opnieuw een herkansing geeft, ook als we het misschien niet echt verdienen. Die alleen van ons vraagt dat we op Hem vertrouwen en blijven geloven. Hoe moeilijk we dat ook vinden. Hij komt binnen door dichte deuren, ook die van onze twijfels.

Wij gaan na deze Eucharistie verder met herkansen. Als wij vandaag, na deze viering, minstens één medemens van harte zouden kunnen vergeven… Pasen brengen aan iemand met wie we misschien gebroken hebben of tegen wie we wrok koesteren, of over wie we maar niet goed kunnen denken. Eén kleine daad van barmhartigheid verandert het leven: van ons én van wie we het geven. Ook wij hebben de Geest ontvangen, om te vergeven en te worden vergeven. Pak je eigen nieuwe kans, en geef die ook aan een ander. Geloof er in! Zo zijn wij leerlingen van Jezus en getuigen van het leven. Schrijven niet af, gooien de deur nooit dicht. Wees een beetje als de levende Jezus die wij mogen ontmoeten. Gun iedereen van harte een herkansing...