1e lezing: Wijsh.6,12-16
2e lezing: 1 Tess.4,13-18 of:13-14  
Evangelie: Mt.25,1-13  

Onze strategische oliereserve

De olie- en gasprijzen gaan steeds op en neer. En dus worden de strategische reserves extra gevuld. Want handelaren in olie en dollars weten precies wat ze nodig hebben om veilig en zeker te zijn van hun bestaan. Voor als het oorlog wordt. Voor als het vriest. Voor alle omstandigheden. Want je kunt niet op het laatste moment bij Arabische vrienden aankloppen. Zij begrijpen dat. Jezus ook. Maar wij? Hoe zit het met onze ‘strategische oliereserves’? Natuurlijk bedoelen wij niet dat u weer een ouderwetse olietank onder uw terras moet leggen. Wij van de Kerk vragen naar uw geestelijke, maar niet minder strategische oliereserves.

Regeren is vooruitzien. Geloven ook. Er zijn in onze Kerk veel gelovigen die weinig verstandig zijn, weinig vooruitzien. Hun materiële testament is goed geregeld. De begrafenisverzekering is afgesloten. Wij denken verder niet te veel aan de dood. Dat wij nu ook al moeten sparen voor later als het gaat over de hemel, onze laatste en soms moeilijke momenten van dit aardse bestaan, daarin lijken velen helaas op de oliedomme bruidsmeisjes uit het evangelie. Onze strategische olievoorraad is de geestelijke schat die wij met Gods genade in de jaren verzamelen. Onze gebeden, onze goede werken, onze relatie met God.

Wij denken misschien soms wel dat het genoeg is om op het laatste moment ‘ja’ te zeggen tegen God. God weigert toch niemand die zich tot Hem keert, al is het op het laatste moment? Nou, zegt Jezus, zorg maar dat je dán niet te laat bent. Dat je dan er te lang over doet om je olie te krijgen. Pas maar op dat je het dán nog kunt, dat bidden, dat verlangen, dat willen. Sommigen wachten zo lang met bidden dat ze op den duur geen gebed meer kennen of God niet meer kennen en Hem vergeten. Jezus leert ons steeds dat wij ervoor moeten zorgen klaar en voorbereid te zijn. We weten niet op welk moment de bruidegom komt.

De Heer is geen boze boeman of straffende God. Hij wil ons aan een feestmaal. Hij wil ons geluk. Maar het hangt ook wel degelijk af van onze bereidheid, onze goede wil, ons echte verlangen om dag in dag uit klaar te staan voor Hem. Om nu al met Hem die levende relatie te hebben, zodat we daar straks, als het zover is, van kunnen profiteren en letterlijk ‘binnen’ zijn.

Hij zal ons niet dwingen en bij onze haren de bruiloftszaal binnenslepen. Hij heeft zijn aanbod gedaan: Jezus Christus. Wij hebben de vrije keuze. Willen wij met Hem in zee en nu met Hem omgaan als met een vriend, een bruidegom? Hopelijk willen wij bij de verstandige bruidsmeisjes horen. Onze strategische olievoorraad op peil hebben. Nu dagelijks bidden, zodat we ons hart bij de Heer hebben als Hij komt. Nu goede werken doen, zodat er gespaard is voor later. Ook voor het belangrijkste, ons geestelijk leven.

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie