1e lezing Jona 3,1‑5.10  
2e lezing 1 Kor.7,29‑31  
Evangelie Mc.1,14‑20  

Neem de uitnodiging aan

Vandaag gaat de lezingendienst over roeping. We stellen ons hier vaak iets heel groots en iets heel speciaals bij voor. Maar zo is het niet. Als Jezus ons vraagt, ons aanspoort om Hem te volgen, dan doet Hij dat te midden van onze dagelijkse bezigheden. Een groot probleem van onze tijd is dat wij mensen geleefd worden, ja ons laten leven. Men probeert ons wijs te maken dat we zoveel moeten en daarnaast speelt mee dat veel mensen ook zoveel willen. Is het dan vreemd dat de woorden van Jezus al snel naar de achtergrond verdwijnen? En als we er al enige aandacht voor hebben, dan kunnen we bekoord worden door te stellen dat het de zoveelste woorden zijn die ons leven willen bepalen. Als we er acht op slaan en de uitwerking van Jezus’ woorden zien, dan zal een heel andere ervaring ons deel worden.

Ook Jona werd door God geroepen. Eerst slaat hij voor de opdracht die hij krijgt op de vlucht. Soms komen ook wij in ons leven in situaties terecht dat wij aanvoelen: nú moet ik spreken, nú moet er iets gebeuren, maar….o wat kan dat moeilijk zijn. Zeker als het moet naar mensen toe die dicht bij ons staan. Nee, laat dan maar iemand anders het zeggen. Hoe ver Jona ook op de vlucht slaat, God blijft zich met hem bemoeien. Hij wordt uit de storm gered, nadat hij door God gedwongen werd om tot bezinning te komen. Wilde Jona God eerst niet horen, nu slaat hij aan het bidden, nu wil hij dat God hem wél hoort. Uit het levensverhaal van Jona kunnen we zien dat niet alles gaat zoals we het zelf graag willen. Soms wordt ons leven radicaal op de kop gezet. God daagt Jona en ook ons uit om onze mogelijkheden te gebruiken. En in het geval van Jona betekende dit dat door zijn oproep mensen tot bekering kwamen.

Zo worden in het evangelie van vandaag vissers aangesproken op hun mogelijkheden. Ze waren niet geletterd, hadden zo hun beperkingen. Maar hun deskundigheid van ‘uit het water halen en op het droge brengen’, die heeft Jezus precies nodig. Deze vissers mogen mensen uit hun vaak verstikkend leven, waar ze kopje onder gaan, opvissen en ze op het droge brengen. Ook wij worden door Jezus geroepen. We worden door Hem aangesproken op onze mogelijkheden. Maar zijn we wel in staat om onze netten in de steek te laten? Het kan zijn dat ik iets moet loslaten, iets moet laten liggen, namelijk dat wat mij hindert om de boodschap van Jezus te verstaan. Loslaten, verlaten, maar dan wel om méér te winnen. Alleen als we op de roep, op de uitnodiging van Jezus ingaan en onszelf aan de kant zetten, dan zullen we niet geleefd worden, maar zullen wij ten volle (gaan) leven.

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie

Illustratie: Wim Johannesma