1e lezing: Hand.2,14.22-28
2e lezing: 1 Petr.1,17-21  
Evangelie: Lc.24,13-35  

Jezus herkennen

Hem herkennen als de Verrezen Heer. In het meeslepende evangelie van de Emmaüsgangers is dat de weg die de leerlingen met Jezus gaan. De twee mannen op weg behoren tot het intieme gezelschap rond de apostelen en zij zijn na de dood van Jezus de weg kwijt. De twee trekken weg van de plaats waar alles gebeurd is, vol teleurstelling.

Sommigen blijven rond dit evangelie staan bij Jezus die luistert naar hun pijn en verdriet. Maar dat is te mager. Ja, Jezus luistert, maar leert de leerlingen vooral om zelf te luisteren. Want tijdens de tocht waarin zij hun kant van het Goede Vrijdagverhaal vertellen, verbindt Jezus die gebeurtenissen met het geheel van de Schrift. Hij ontsluit wat verborgen lag in de profetieën omtrent het lijden en sterven van de Mensenzoon. Hij toont aan dat alles rond zijn persoon al eerder door God was aangekondigd en nu vervuld wordt.

Het slot op de volle betekenis van de Bijbel is: niet begrijpen dat alles draait om Gods eeuwenlange heilsgeschiedenis die zijn voltooiing vindt in Jezus en het Paasmysterie. Wie door de gehele Schrift wordt verlicht, kan bevatten wat vanaf de schepping door het Woord verborgen was en alleen in beelden en woorden werd geopenbaard. Kortom: Jezus toont aan dat de Schriften laten zien dat de Christus moest lijden vóór Hij zijn glorie zou binnengaan. Dat de hele Schrift naar Jezus wijst. En ook hoe ze de Schrift moeten lezen: als een geheel.

Maar dan komen ze samen in Emmaüs aan en Jezus doet daar wat Hij ook deed bij het Laatste Avondmaal: Hij breekt het brood en pas dan gaan hun ogen volledig open en zien ze de relatie met Jezus’ uitleg van de Schrift. Dit laat zien dat wij niet alleen geloven omwille van het Woord, maar het Woord pas in de diepte kunnen verstaan als een ontmoeting met de Levende, zoals we Hem ontmoeten in de Eucharistie. In het breken van het Brood in de Eucharistie, treedt Jezus in een levende relatie met ons en verstaan wij pas echt hoe Hij ook met ons in een levend gesprek is als wij de Schriften lezen.

Wij katholieken lezen de Bijbel altijd vanuit de Eucharistie! Het lezen of horen van de Bijbelteksten is niet om veel te weten of te begrijpen, maar om in geloof geraakt te worden in ons hart. Door een Persoon: Jezus die in het middelpunt van de openbaring en de viering staat. Eén en dezelfde Zoon van God, in wie wij leven en zijn. Die ervaring zette het hart van de leerlingen in brand. Daarmee kwamen ze terug in de Kerk van Jeruzalem. Om te getuigen dat Hij de Verrezene is. Niet alleen door zijn woorden, maar in de eerste plaats door de ontmoeting met Hem in het Brood wat hen werd aangereikt.

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie

Afbeelding: Schilderij van de Emmaüsgangers van Janet Brooks in de benedictijnerabdij in Kornelimünster, Aken.