Zondag 22 januari 2023 – 3e Zondag door het jaar | Zondag van het Woord van God
1e lezing: Jes.8,23b-9,3
2e lezing: 1Kor.1,10-13.17)
Evangelie: Mt.4,12-23 of 12-17
Waar is dat Rijk der hemelen?
Het Rijk der Hemelen is nabij, het breekt door. Het klinkt zo gemakkelijk, die woorden van de profeet Jesaja die in het evangelie worden hernomen. God doet het, en in Jezus wordt het werkelijkheid, door de kracht van de Heilige Geest die ons allen verlicht. Nadat we die vreugdevolle woorden hebben gehoord, landen we in de werkelijkheid en wat zien we dan?
Een duistere wereld waarin alle jukken nog ongebroken lijken. Een onvrije wereld, vol verslaving, armoede, oorlog en onderdrukking. Een wereld vol verdeeldheid, waar de christenen aan mee lijken te doen, zonder zich om de eenheid van Christus en het Doopsel te bekommeren. Een wereld vol depressieve en sombere mensen, die het ware Licht, Christus, massaal de rug toe keren om daarmee nog onvrijer en ongelukkiger te worden.
Waar is dat Rijk Gods dan? Wanneer gaan wij de vervulling van de beloften nu eens zien? Hoe ongemakkelijk of moeilijk zijn dan die woorden van de Schrift vandaag! God doet het allemaal wel, maar… zonder de ogen van het geloof zien we geen andere wereld na de komst van Jezus. Het lijkt allemaal net zo ellendig als in de tijd van Jesaja.
Waar is dat Rijk der Hemelen? Is het alleen de hoop voor na dit duistere aardse bestaan? Is het nu dan toch hopeloos? Ja, de hemel is een belofte, een nieuw Jeruzalem waar we ons leven op richten. Maar het zou waanzin zijn om louter naar de hemel te kijken en te beweren dat het Rijk Gods er nu niet zou zijn. Ook al lijkt de zonde de wereld te regeren, Jezus is hier en nu in ons midden, in ons hart, in onze Kerk, in Woord en Sacrament. Wij zijn in Hem gedoopt en gezalfd met Gods eigen Geest. Wij zijn Gods aangenomen kinderen.
Te midden van de duisternis, schijnt het licht van Christus wel degelijk! Als we maar geloven. Als we maar bidden. Als we ons hart maar openen voor de genade. Doen we dat voldoende? Helaas ligt het soms aan onszelf als we menen dat het Rijk Gods er nu niet is. Daarom zegt Jezus ook: “Bekeert u, want het Rijk der hemelen is nabij.” Hij vraagt van ons een stap. In geloof, maar ook in concrete daden. Bekering, anders kijken, anders doen. We komen er niet door alleen af te wachten. Jazeker, God vestigt zijn Rijk in Christus. Maar niet zonder onze medewerking. Niets is zo erg voor christenen, als tevreden te zijn met wie je bent.
De beloften gaan mede in vervulling door actieve leerlingen van Jezus die elke dag opnieuw kiezen en de genade laten werken. In liefde en eenheid. In daden die het werk van God in onze wereld weerspiegelen. Vol geloof, vol hoop op de hemel, vol van de liefde die Hij ons geeft.
Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie