1e lezing: Hand.5,27b‑32.40b‑41
2e lezing: Apok.5,11‑14  
Evangelie: Joh.21,1‑19 of:1‑14

Vertrouwen op God

De blijdschap, de vreugde van het Paasfeest, zindert door in de liturgie. Maar wie van ons denkt nu nog aan Pasen? Het Paasfeest, dat ligt alweer achter ons en ondertussen zijn wij weer vrolijk bezig met onze alledaagse bezigheden. Zo komen we ook de leerlingen vandaag in het evangelie tegen. Na al het gebeurde hebben zij de draad van hun leven weer opgepakt en zijn gaan vissen. Echter, die nacht, zo lezen we, vingen ze niets. Als ze ’s morgens, in alle vroegte terugkeren, zien ze aan de oever een ‘vreemdeling’ staan die hen om vis vraagt. De tijdsaanduiding neemt ons mee terug naar het Paasevangelie. We hoorden toen dat twee vrouwen vroeg in de morgen naar het graf gingen. Het was daar waar zij oog in oog kwamen te staan met twee in het wit geklede mannen die hen vroegen: “Waarom zoekt ge de levende onder de doden?” (Lc. 24,5) Vandaag komen de leerlingen oog in oog te staan met deze Levende.

De leerlingen konden niet beantwoorden aan de vraag van de Heer omdat ze niets gevangen hadden. En dan krijgen ze de opdracht om het net nogmaals uit te werpen en wel rechts van de boot. Het is de kant van Gods macht, de kant van zegen en belofte die vervuld wordt. Zo lezen wij bijvoorbeeld in Psalm 110: “De Heer spreekt tot mijn heer: ‘Zit aan mijn rechterhand’.” En wat gebeurt er nu met de leerlingen? Zij vangen een massa vis. Toen ze vervolgens terugkeerden zagen ze dat er een houtskoolvuur was aangelegd met vis erop en brood.

Het klinkt misschien vreemd in de oren omdat de Heer eerst om vis vroeg. Maar wat is er aan de hand? De Heer is het zelf die ons voedsel aanreikt, die ons wil vullen met wat Hij geeft. Daar mogen wij, op zijn woord, ons steentje aan bijdragen. Als wij alles zelf in handen proberen te houden, zal het niets opleveren. Ons leven zullen we in de handen van onze lieve Heer moeten leggen. Hij is het die onze vaak wankele pogingen laat slagen. Maar hoe vaak zien we niet dat wij in ons leven ploeteren zonder resultaat te zien? We dolen vaak rond in het duister van de nacht, maar het licht van het ochtendgloren kan ook ons leven doen oplichten. Het is aan ons om vooruit te kijken en te zien dat er Iemand wacht, die klaarstaat om ons te geven wat wij nodig hebben.

Dit mochten de leerlingen ervaren bij de derde verschijning van Jezus aan hen. Dit mogen ook wij ervaren als wij ons aan de levende Heer durven toevertrouwen. Er is van onze kant nog één belangrijke vraag te beantwoorden, een vraag die elke dag opnieuw klinkt, een vraag die ook Simon Petrus moest beantwoorden: “Hebt gij Mij lief?” 

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie

Illustratie: reliëf van de visvangst door de apostelen van de hand van de Limburgse kunstenaar Gène Eggen in de zogeheten 'Centenkapel' in het buitengebied van Ulestraten.