1e lezing: Hand.14,21-27  
2e lezing: Apok.21,1-5a
Evangelie: Joh.13,31-33a.34-35

Wees elkaar toegewijd

In het evangelie horen we dat Jezus zijn einde voorziet maar ook aan zijn leerlingen laat weten dat, als alles is volbracht, God in Hem verheerlijkt is. Door de liefde van Vader en Zoon is de verlossing van ons mensen mogelijk geworden.

Jezus’ woorden zijn testamentaire woorden als Hij tegen zijn leerlingen zegt: “Ik geef u een nieuw gebod: gij moet elkaar liefhebben. Zoals Ik u heb lief gehad, zo moet ook gij elkaar liefhebben.” De woorden van Jezus trillen van emotie als Hij dit tegen zijn leerlingen zegt, want Hij spreekt hen aan als kindertjes. Bovendien wil Hij hun meedelen wat echte liefde uiteindelijk betekent, namelijk toewijding.

Weest elkaar dus toegewijd. Hij heeft zich zijn leven lang ingezet voor zijn leerlingen. Hij heeft zijn leven aan hen toegewijd, aan hen besteed. Dat wordt nu de opdracht van zijn leerlingen en dus ook de opdracht voor ons. En het wordt de maatstaf of wij goede leerlingen zijn. Die toewijding zal uitlopen (2e lezing) op een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. God zal bij ons wonen en wij zijn zijn Volk.

Vijfmaal horen we het woord ‘verheerlijking’ en hiermee spreekt Jezus zijn leerlingen moed en vertrouwen in voor de toekomst. Zijn dood wordt geen ontluisterende ondergang, maar Hem zal recht worden gedaan, want uiteindelijk zal blijken wie Hij werkelijk is. Het Hebreeuwse woord voor verheerlijking is ‘kabood’ en dat betekent gewicht. Jezus’ dood zal aan alles wat Hij gezegd en gedaan heeft het volle gewicht geven: door de dood komt Hij en wij met Hem tot volle verheerlijking.

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie