1e lezing: Hand.15,1 2.22-29 
2e lezing: Apok.21,10 14.22-23
Evangelie: Joh.14,23-29

Het nieuwe Jeruzalem: "Mijn vrede geef ik u"

De Kerk heeft zich misschien nooit meer zo krachtig verspreid als in de tijd van de eerste christenen. Welnu, kracht ontstaat uit eensgezindheid en niet vanuit conflicthaarden. Van de eerste christenen wordt dan ook gezegd, dat zij eensgezind samenkwamen in de tempel om te bidden. En de heiden-christenen zullen dan ook positief en vol enthousiasme reageren op de besluiten van die eerste apostelen in Jeruzalem. En dat is ook een heel belangrijk gegeven. Met vreugde en enthousiasme worden de besluiten van de apostelen uitgevoerd. Hoe anders klinkt het vaak in onze tijd. Waar komt dat verschil vandaan? Misschien geven de tweede lezing en het evangelie van deze zondag ons een antwoord.

Het gaat namelijk om de vraag: wat hield die eerste christenen bezig? Waren zij vooral verzot op conflicten en sensaties, of hield iets anders hen bezig? Conflicten en sensaties zullen aspirant christenen uiteindelijk doen afstompen. Indien een Kerk zich niet langer positief bezighoudt met hetgeen haar deed ontstaan, dan is haar einde in zicht.

Wat deed de Kerk ontstaan? De tweede lezing geeft ons vandaag een antwoord. Er wordt daar gesproken over het Nieuwe Jeruzalem. Er wordt onder andere het volgende over die stad verteld: Allereerst straalt zij van Gods heerlijkheid. De stad is volledig vervuld van Gods aanwezigheid. De eerste christenen hebben zich dus blijkbaar verheugd over Gods heerlijke aanwezigheid in hun midden. En was die hun niet geschonken door de kruisdood en de verrijzenis van Jezus? “In Hem, zegt ons de apostel hebben wij toegang tot God als Vader.” Hij is het Lam, dat wegneemt de zonden der wereld.

Over die stad wordt verder verteld dat zij het licht van zon en maan niet nodig heeft, want de luister van God verlicht haar en haar lamp is het Lam. Kunnen wij ons met de eerste christenen verheugen over die werkelijkheid? Is God werkelijk oorsprong en einddoel van ons leven? En die werkelijkheid wordt ons niet alleen beloofd maar reeds nu gegeven. De eerste christenen haalden hun kracht immers nog uit iets anders om staande te blijven in het leven van alledag. Want christen zijn wordt niet gevoed door discussies en nog minder door sensatie. Het evangelie helpt ons vandaag verder. Wat is de dynamo om in het leven van alle dag een enthousiast christen te blijven?

Jezus zelf geeft ons vandaag het antwoord. Het hemels Jeruzalem, het samenleven van God met ons mensen wordt ons namelijk niet alleen beloofd. “Als iemand Mij liefheeft, zal hij mijn Woord onderhouden; mijn Vader zal Hem liefhebben en Wij zullen verblijf bij hem nemen.”

Dus het samenleven met God is niet alleen toekomstmuziek; het mag nu reeds ons leven positief beheersen. Verlangen wij naar een leven met God? Samenleven met God betekent namelijk een leven beheerst door de vrede. “Vrede laat Ik na; mijn vrede geef Ik u.”

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie

Illustratie: Het nieuwe Jeruzalem uit de zogeheten 'Bamberger Apocalypse', gedateerd rond het jaar 1000. Gemaakt in opdracht van Otto III of Heinrich II