1e lezing: Jer.17,5-8
2e lezing: 1 Kor.15,12.16-20  
Evangelie: Lc.6,17.20-26

Geluk is zalig!

Vraag mensen wat ze elkaar toewensen bij gelegenheid van een verjaardag of vanwege nieuwjaar en we vernemen ‘geluk’. Wij wensen elkaar geluk toe. ‘Het gaat je goed.’ Geluk is ook voor ieder van ons een intens en diep verlangen. Niemand kan de wens hebben om ongelukkig te zijn. Maar geluk is niet vanzelfsprekend of zelf maakbaar of te koop.

Voor mensen met het verlangen naar geluk, heeft Jezus gepreekt. Hij gebruikt echter het woord ‘gelukkig’ niet, maar Jezus spreekt van ‘zalig’. Zaligheid is meer dan geluk. Want geluk blijkt meestal zo kortstondig en vluchtig te zijn. Geluk went bovendien snel. We wennen snel aan de laatste salarisverhoging. En het is ook niet altijd alles goud wat er blinkt. Bovendien kan het levensgeluk van de één nooit gebouwd zijn op het ongeluk van een ander. Wie enige levenservaring heeft, weet dus dat geluk pas te vinden is aan het einde van een lange, moeizame weg. Het vraagt bij ons de juiste instelling. Je moet bereid zijn om het geluk niet te willen grijpen maar om het je te laten schenken.  

Over die levenshouding spreekt Jezus vandaag in zijn zaligsprekingen. Zalig is voor ons misschien een onbekend of ouderwets woord. Maar zalig heeft met God en Gods Koninkrijk te maken, waarin we ons gedragen weten door Gods liefde, door zijn trouw en barmhartigheid. Zaligheid is een gevoel van geborgenheid. “Wij zijn in Gods hand. En uit Gods hand vallen we nooit.”

Eigenlijk zet Jezus de wereld op zijn kop. "Zalig gij, die arm zijt, want aan U behoort het Rijk Gods. Zalig, die nu honger lijdt, want gij zult verzadigd worden. Zalig die nu weent, want gij zult lachen." Horen wij wel goed? Jezus geeft een omschrijving van zaligheid, waarmee wij vanuit ons spontane aanvoelen niet zomaar instemmen. Het komt ons voor, alsof Jezus met zijn visie op het leven ons enkel de pret wil vergallen. Maar laten we bij ‘arm’ eens het woordje ‘tevreden’ invullen. Dan zijn we niet meer zo onverzadigbaar en is het nooit genoeg. Want mensen die nooit genoeg hebben, nooit dankbaar zijn, altijd meer willen, dat zijn eigenlijk arme mensen.  Als wij tevreden zijn, dan is er vrede in ons hart. Dan heeft men geen reden om jaloers te zijn. Men heeft dan oog voor de vele zegeningen, die men heeft ontvangen zoals goede gezondheid, een goed huwelijk, lieve kinderen, een vast inkomen waar men van leven kan.

Jezus spreekt deze boodschap uit vanuit een eigen ervaring. Meer dan wie ook heeft Hij het ondervonden om arm en hongerig te zijn, of bespot en beschimpt. Meer dan wie ook heeft Hij erop gereageerd door barmhartig en zachtmoedig te blijven, door vredevol en zuiver van hart te zijn. Als wij op eenzelfde wijze reageren, dan wordt ons leven nooit eentonig of ingewikkeld. Ons geluk is het geluk van de ander. Ons geluk is de houding van de gevende liefde.  

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie