1e Lezing: 1 Sam. 26, 2.7 - 9.12 - 13.22 - 23 
2e Lezing: 1 Kor. 15, 45 - 49 
Evangelie: Lc.6, 27 - 38

Wie zet de eerst stap?

De volgende woorden van Jezus behoren tot de meest moeilijke opdrachten die Jezus aan zijn apostelen gegeven heeft: de vijand liefhebben, goed doen aan die u haten, zegenen die u vervloeken en bidden voor hen die u mishandelen. Deze woorden zijn een uitdrukking van Jezus’ gesteldheid, die Hij heeft toegepast aan het kruis. Jezus heeft een nieuwe wereldorde in het leven geroepen. Jezus roept op tot een nieuwe gezindheid van het hart en Hij geeft het laatste woord altijd aan de liefde. 

Wij zien toch dagelijks wat haat in deze wereld bewerken kan, hoe macht de mensen kan onderdrukken, hoe angst de mensen radeloos kan maken. Waar gaan we naartoe als mensen liever kiezen voor dood en vernietiging dan voor vrede en solidariteit? Kunnen wij dat niet toepassen op onze eigen kleine ruzies, eigenlijk toch ook oorlogen in het klein. Zijn wij niet even halsstarrig en kortzichtig? Wij willen de eerste stap naar de vrede niet zetten en verstarren ons hart, zodat er geen gesprek mogelijk blijkt.

Wij zien gelukkig ook dat mensen, die zich in de geest van Jezus inzetten voor een wereld van gerechtigheid, het welzijn van mensen bevorderen door geweldloos verzet. Jezus zegt ons dat wij dingen moeten doen, waaruit de mensen kunnen zien dat wij kinderen zijn van een God die barmhartig is, die zijn zon even vriendelijk laat stralen over goeden en kwaden. Zeker, liefde is veel meer dan eenvoudig goed en vriendelijk zijn, de liefde moet wonen in de kern van ons hart. Liefhebben zoals Jezus ons vraagt, kunnen wij niet uit ons zelf. Maar vergeten wij toch niet dat Gods liefde in ons hart is uitgestort, om daden van liefde te stellen. Wij kunnen zo liefhebben, omdat God zelf ons het eerst heeft liefgehad. God heeft ons grenzeloos en zonder voorwaarden bemind; als wij daaraan denken, dan kunnen wij tenminste de eerste stappen zetten op de weg naar de ware vrede.

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie