1e lezing: Ez.34,11-12.15-17  
2e lezing: 1 Kor.15,20-26.28  
Evangelie: Mt.25,31-46

Wie goed doet...

Op de laatste zondag van het kerkelijk jaar worden we in de lezingen gericht op het Laatste Oordeel. We worden eraan herinnerd dat alles een einde heeft, de wereld, de tijd, en ook ons eigen leven. We worden eraan herinnerd dat we ooit Jezus zullen zien, zoals Hij is als Koning van hemel en aarde. We worden eraan herinnerd dat we dan vóór Hem zullen staan in zijn volle licht van gerechtigheid en waarheid. In dat licht zullen wij dan ook onszelf zien, zoals we ten diepste zijn. Alle schijn, alle hoogmoed en dikdoenerij zullen wegvallen, en vluchten kan dan niet meer: ons diepste innerlijk zullen wij dan zien, maar ook de Heer zal dat zien.

Het Laatste Oordeel is een moment waarop we ons hele leven zullen overzien, waarbij we al het goede en kwade van ons leven zullen zien. Toch hoeven we daar niet bang voor te zijn. Want het Goddelijk oordeel is heel wat anders dan menselijke rechtspraak. Een menselijke rechter zoekt alleen naar het kwaad; hij kijkt naar overtredingen en hanteert daarbij het wetboek als maatstaf, een maatstaf die voor iedereen gelijk is. Christus oordeelt heel anders. Christus zoekt naar het goede, de diepste intentie van je leven. En daarbij hanteert Hij een maatstaf die voor iedereen anders is, namelijk de maatstaf die wij zelf gebruiken voor anderen. Want zo horen wij Jezus in de heilige Schrift zeggen: “Met de maat waarmee gij meet, zult gij gemeten worden.” En ook: “Oordeelt niet, en ge zult niet geoordeeld worden. Spreek vrij, en ge zult vrijgesproken worden. Wees barmhartig, en ge zult barmhartigheid ondervinden.” Dat is Gods logica, volkomen rechtvaardig, oneindig barmhartig. Als wij aan anderen iets kleins vergeven, zal God ons grote dingen vergeven. Als wij mild oordelen over anderen, zal God oneindig mild oordelen over ons. Als wij van onze aardse goederen, van onze tijd en liefde, geven aan anderen, zal God ons daarvoor hemelse rijkdom teruggeven. God is oneindig barmhartig en edelmoedig.

De boodschap van vandaag is dan ook: benut je tijd en je talenten om goed te doen. Gebruik de gave die God je gegeven heeft. Wat we krampachtig voor onszelf houden, zal als zand door onze vingers wegglippen. Maar wat we uitdelen, zullen we zelf ook weer mogen ontvangen. Geld en goed, tijd en energie, ja ook een vriendelijk woord of een gebaar van nabijheid: zal nooit verloren gaan. Het wordt door God opgevangen en wij mogen het weer van Hem terugontvangen, nu al in dit leven en zeer zeker later in het eeuwige leven.

Daarbij mogen wij steun vinden bij die heiligen die ons op Gods weg zijn voorgegaan en nu voor ons voorsprekers zijn. Maar wij mogen ook steun vinden bij God zelf, in zijn Woord en zijn Sacramenten. Want zij zijn bedoeld om ons te helpen als mens te groeien, om ons hart te zuiveren en onze ziel te sterken. Laten wij dan ook op deze dag, en alle dagen van ons leven, eer brengen aan Christus Koning, en al onze naasten in goedheid en barmhartigheid bijstaan. Want dan mogen ook wij Gods beloften ontvangen. Een belofte die geldt voor iedereen die Gods weg wil gaan: leven na de dood, opstanding ten eeuwige leven, een geluk dat al onze stoutste verwachtingen zal overtreffen.

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie

Illustratie: Detail uit het Gerechtigheidspaneel (Laatste Oordeel) uit 1475 van de Maastrichtse schilder Jan van Brussel. Hij schilderde het voor de toenmalige Raadkamer van Bourgondië. Ook hing het lange tijd in het stadhuis van Maastricht. Sinds 2018 bevindt het olieverfschilderij zich in het Bonnefantenmuseum.