Veertig dagen na Pasen en tien dagen voor Pinksteren viert de Kerk het feest van Jezus' hemelvaart. Na Zijn verrijzenis met Pasen verscheen Jezus nog diverse keren op aarde aan zijn leerlingen. Met zijn hemelvaart nam Hij afscheid en werd Hij in de hemel opgenomen.  

In theologisch opzicht markeert de hemelvaart van Christus de definitieve overgang van de menselijke natuur van Jezus naar het Goddelijk Rijk in de hemel. De hemelvaart van Christus wordt daarom in de Kerk niet gezien als een afscheidsfeest maar als een belofte dat God de mensen steeds nabij is, ook al is hij niet lijfelijk te zien.

Bij de laatste ontmoeting beloofde Jezus zijn leerlingen ook een kracht te sturen om hen te helpen. Dit is de Heilige Geest, wiens komst met Pinksteren wordt gevierd. In de eerste eeuwen van het christendom werden Hemelvaart en Pinksteren een tijd lang op één dag gevierd, maar al vrij snel (4e eeuw) werden het twee zelfstandige feesten, op de 40e en 50e dag na Pasen.

Illustratie: tafereel van de Hemelvaart van Christus in het altaarretabel in de Martinusbasiliek in Venlo.