1e lezing Jes.66,10-14c 
2e lezing Gal.6,14-18  
Evangelie Lc.10,1-12.17-20 of 10,1-9  

Warmlopen voor het Koninkrijk van God

Jezus stuurt tweeënzeventig leerlingen twee aan twee naar alle steden en plaatsen waarheen Hij van plan was te gaan. Allereerst geeft Jezus aan waarin zijn volgelingen en dus ook de priesters het niet moeten zoeken. “Neemt geen beurs mee, geen reiszak, geen schoeisel.” Twee dingen echter worden de leerlingen en dus ook de priesters en christenen van vandaag wel gegeven: de vrede en niet te vergeten de reden van die vrede, namelijk de wetenschap dat het Koningschap van God nabij is. Belangrijk is nog het volgende. Voordat Jezus zijn leerlingen op pad stuurt, roept Hij op tot gebed. “De oogst is groot maar arbeiders zijn er weinig. Vraagt daarom de Heer van de oogst om arbeiders te sturen.” Het christen-zijn en daarmee het priesterschap komt niet van onze kant. Het is geen mensenwerk. Neen, het is allereerst Gods werk, want het Koningschap van God is nabij. 

Het Koninkrijk van God is u nabij! Wie zit daarop te wachten? Een priester krijgt zelden of nooit de kans om daarover te spreken. Zo wil men in de parochie best, ook nu nog in 2022, de handen uit de mouwen steken; begint de priester echter over de inhoud van ons christelijk geloof, dan haken mensen af. Waarom zijn er zo weinig priesterroepingen? Misschien omdat wij met z’n allen zo weinig interesse hebben voor het Koninkrijk van God. Een ander voorbeeld. Ooit moest er een kaft worden gekozen voor het boekje van de communie. Op een voorbeeld stond Jezus zelf afgebeeld als Goede Herder. Uitgerekend dit voorbeeld werd terzijde geschoven als niet ter zake doende. Neen, zeiden ze, dat spreekt niet aan! En dat werd niet uit kwade wil gezegd. 

Maar lopen wij nog warm voor het Koninkrijk van God? En daarom is het goed te weten wat dat betekent. Het Koninkrijk van God is nabij! Dat mag betekenen dat in Jezus de hemel de aarde raakt. Het mag betekenen dat God de wereld zozeer heeft liefgehad, dat Hij ons zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven. God heeft al het menselijke willen delen tot in het lijden toe. En hier komen wij als vanzelf bij de vrede uit. De vrede die God ons wil schenken, betekent veel meer dan het inwilligen van onze kleinmenselijke verlangens. Maar wanneer wij beproefd worden, staan wij er niet alleen voor. Sterker nog: God heeft onze verlossing en bevrijding tot stand gebracht door middel van het lijden. En dat is de reden waarom Paulus roemt op Jezus’ kruisdood. Paulus put in zijn lijden en kruisjes kracht vanuit het verlossend lijden van Jezus Christus.

Dit alles is geen kleinigheid. Serieus christen-zijn is een levenswerk. Het betekent stilstaan bij de werkelijkheid van het Rijk Gods. Het betekent dat wij tot ons laten doordringen wat Gods vrede betekent. Jezus zegt daarover: “Ge moet u niet verheugen over het feit dat de duivels aan u onderworpen zijn, maar verheugt u omdat uw namen staan opgetekend in de hemel.” Bidden wij dan ook om roepingen tot een serieuze beleving van het Doopsel, dan zullen de priesterroepingen als vanzelf gedijen. 

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie