1e Lezing: Deut.26,4 - 10 
2e Lezing: Rom.10,8 - 13 
Evangelie: Lc.4,1 - 13

Durf te kiezen 

Jezus gaat op retraite. Voordat Hij zijn optreden onder de mensen begint. Hij trekt zich terug. In de woestijn. Hij wil even alleen zijn, met de zon, het zand en de stilte, met zichzelf en met God. Veertig dagen lang. Op zoek naar wat God van Hem wil. En dat is precies waartoe de 40 dagen voor Pasen ook ons uitnodigen. Ons leven eens bezien en bijstellen, waar dat nodig is. Beantwoorden wij nog aan wat Gods bedoeling met ons is?

Daar in de woestijn komt Jezus de tegenstrever van God tegen, de duivel. Stel u geen wezen voor met bokkepoten en een staart. Als iemand bekoord wordt, zegt de apostel Jacobus heel nuchter, dan is dat altijd door het trekken en lokken van zijn eigen begeerte. Wat het evangelie ons vandaag vertelt is de strijd die zich in Jezus zelf afspeelde. Hij is helemaal mens, geen schijn-mens. Dat moeten we serieus nemen. En bij het mens zijn hoort dat je beproefd kunt worden. Bekoord om wegen te gaan die niet Gods wegen zijn. Jezus weerstaat de stem van de tegenstrever van God. Hij laat zich niet meeslepen. Hij blijft gehoor geven aan Gods stem in zichzelf, de stem van zijn geweten. En daaruit blijkt dat Hij werkelijk Zoon van God is.

De eerste beproeving van Jezus is dat hij honger krijgt. Dat gevoel kennen we. Maar dan is er voor ons altijd wel eten bij de hand. De ijskast is vol. We gooien zelfs eten weg. Iemand die de oorlog meemaakte, heeft mij geleerd dat dat zonde is. Hij moest als krijgsgevangene zelfs brood uit de vuilnisbak halen om iets te kunnen eten. Brood was voor hem sindsdien heilig. Wij hebben soms te veel. We lijden aan overgewicht in onze welvaartswereld, in tegenstelling tot velen op deze aarde die nog sterven van de honger. De T.V. brengt ze vaker in onze huiskamers. En als onze honger naar brood gestild is, ontstaat er een andere honger. Honger om te hebben, te kopen, te consumeren. De reclame verleidt ons daartoe, soms op geraffineerde wijze om meteen onze verlangens te bevredigen. Jezus zegt daar nee tegen. Het leven is meer dan het materiële. Je moet ook tevreden kunnen zijn met wat je hebt. Je moet ook kunnen delen. God laat het graan groeien en de aarde grondstoffen voortbrengen voor iedereen, niet alleen voor de rijken. Als je in het land van melk en honing leeft, zei Mozes in de eerste lezing, besef dan dat het een geschenk is en geef er ook van aan God en aan je naaste. De onstilbare honger naar het materiële brengt trouwens veel ellende in de wereld. Ongelijkheid, armoede, vernietiging van ons leefklimaat, uitbuiting van de aarde. Een mens moet nee kunnen zeggen tegen die honger.

En de tweede beproeving van Jezus is macht. De duivel test Hem en tovert Hem alle koninkrijken van de wereld voor ogen. Maak van je positie gebruik. Buig voor macht en geweld. Je kunt heersen over anderen. Is dat niet prachtig? Ook hier zegt Jezus nee tegen. Hij wil niet knielen voor kwaad en onmenselijkheid. Ook als Hem dat macht zou geven. Hij wil geen enkele andere macht dan die van de liefde. En dat zal straks zijn kruis worden, zijn onmacht.

En de derde beproeving van Jezus is om Gods rijk te brengen door spectaculaire dingen te doen. Door indruk te maken met een sterk nummer. Van de tempel springen en zo God op de proef stellen. Eens kijken of die Hem niet opvangt. Maar zo werkt het niet bij God. Wij moeten geen onverantwoorde dingen doen. Wij moeten zelf de goede keuzes maken. Niet door te stunten wil Jezus Gods rijk brengen, maar door overtuigend te leven en lief te hebben. Dat was Jezus’ worsteling in de woestijn. Om zijn keuzes zuiver te houden. om werkelijk de Zoon van God te zijn in deze wereld. En als ook wij mensen naar Gods hart willen zijn moeten we durven kiezen voor wat echt gelukkig maakt en de wereld ten goede komt. En ook weerstand kunnen bieden aan wat een goede wereld in de weg staat.

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie

Illustratie: De verleiding van Christus door Duccio di Buoninsegna Siena, 1255 – 1319