1e lezing Joz.24,1‑2a.15‑18b
2e lezing Ef.5,21‑32 
Evangelie Joh.6,60‑69 

De geest maakt levend

Als politieke partijen veel kiezers verliezen, ontstaat er een discussie of het partijprogramma niet aangepast moet worden. Om kiezers te winnen of om in de regering te komen, is men zelfs bereid tot concessies. De Kerk verliest veel leden. Wordt het daarom niet tijd om het programma aan te passen aan de opvattingen van de mensen? Veel mensen hadden zich rond Jezus verzameld. Hij was populair. Maar langzaam daalt zijn populariteit. Zijn programma spreekt niet meer zo aan. Het stuit de mensen zelfs tegen de borst. Velen, die eens zo enthousiast waren, verlaten Hem. Tijd dus om het programma aan te passen?

Maar Jezus past zijn programma niet aan. Met steeds grotere nadruk herhaalt Hij zijn boodschap. Ook al verlaten velen Hem, Hij neemt niets van zijn woorden terug. Hij vraagt zelfs: “Wilt ook Gij soms weggaan?” Jezus stelt ons voor de keus om zijn boodschap te aanvaarden of weg te gaan. Blijkbaar vindt Hij zijn boodschap belangrijker dan populariteit en ledenaantal en is deze het risico van ledenverlies en zelfs de totale verwerping waard. Hij heeft er zijn leven voor op het kruis gegeven. Voor Hem was op dit punt geen concessie mogelijk. Was Jezus dan een egoïst, die persé zijn zin wil krijgen?

Jezus wist dat zijn boodschap voor ons eeuwig leven betekent. En ons leven gaat Hem zo ter harte dat Hij voor deze leven-brengende boodschap zelfs zijn leven wilde geven om ons maar te overtuigen van de betekenis van zijn boodschap. Zijn boodschap is soms een veeleisende boodschap, die ons verstand te boven gaat. Maar het is niet het vlees, het verstand dat levend maakt, maar de geest, het geloof. Wie in geloof de boodschap van Jezus durft te aanvaarden, ook al overstijgt ze zijn verstand, die ontvangt het leven. Waarom past de Kerk zich niet aan, vragen we ons soms af. Iedereen denkt er toch anders over. De Kerk voelt echter dat er grenzen zijn. Niet de opvattingen van de mensen zijn bepalend, maar de boodschap van God. God heeft ze aan haar toevertrouwd. Zij kan ze niet veranderen. Het is de boodschap van het leven.

En zou de Kerk deze boodschap, waarvoor Jezus zelfs zijn leven gegeven heeft, dan wel mogen aanpassen aan de opvattingen van de mensen? Net als Jezus ziet de Kerk met pijn in het hart hoe mensen de Kerk verlaten om de boodschap die zij verkondigt. Maar ook zij kan de boodschap niet aanpassen. En hoe meer mensen weggaan, hoe indringender zij in navolging van Jezus haar boodschap laat klinken om de mensen te overtuigen van het levensbelang ervan. Want ook haar gaat ons heil ter harte. De boodschap van Jezus en van de Kerk gaat soms ons verstand te boven. Maar zij heeft alles te maken met ons eeuwig leven. Uit liefde voor ons heeft Hij er zijn leven voor gegeven. Laat de aanblik van Jezus op het kruis ons helpen om het levensbelang van deze boodschap te zien, en ons het geloof schenken om haar in geloof te aanvaarden.

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie

Illustratie: Wim Johannesma