1e lezing: Amos 8,4-7  
2e lezing: 1Tim.2,1-8  
Evangelie: Lc.16,1-13 of 10-13

Vrede begint met eerlijkheid

Natuurlijk zullen wij als christenen roepen: “Wij dienen de mammon niet, wij dienen God.” Maar is dat wel altijd zo? Zijn we niet soms ook slaaf van ons bezit, van ons geld? Beseffen we wel dat we de aardse goederen, inclusief rijkdom, eigenlijk alleen maar in bruikleen hebben gekregen? De psalmist waarschuwt ons in één van de psalmen dat we wel rijkdom kunnen vergaren, maar we kunnen die niet meenemen naar het hiernamaals, anderen erven het en doen ermee wat ze willen. Al ons geploeter is dus eigenlijk voor niets, of in het gunstigste geval voor onze erfgenamen.

Maar mogen we dan helemaal geen bezit hebben? Dat is eigenlijk het beste, en je ziet dan ook dat grote heiligen kiezen voor absolute armoede, zoals de heilige Franciscus deed. Hij gaf alles terug aan zijn vader en ging naakt van hem weg. En kloosterlingen leggen nog steeds een gelofte van armoede af, zij hebben een minimum aan privébezit. Maar voor de meesten van ons is dat niet weggelegd, wij zullen op de een of andere manier met de mammon, met geld en bezittingen, moeten werken.

In de lezingen van vandaag horen we hoe we ermee moeten werken en ook hoe we er niet mee moeten werken. Niet op de manier waarover de profeet Amos spreekt in de eerste lezing: door anderen te bedriegen steeds meer geld en bezit voor onszelf verwerven. De aardse goederen zijn voor iedereen, God stelt ze aan ons allen ter beschikking, en we mogen niet op oneerlijke manier meer of alles voor onszelf nemen.

De onrechtvaardige rentmeester handelt met overleg. Dat is wat de Heer in hem prijst. Hij handelt wel oneerlijk, maar zorgt toch een beetje voor een verdeling van de goederen. Hij handelt uit eigenbelang, verwerft zich vrienden voor een aangenaam leventje hier op aarde. Wij moeten anders met de mammon omgaan, zoals Jezus zegt: “Maak u vrienden door middel van de onrechtvaardige mammon, opdat zij u in de eeuwige tenten opnemen.” Als wij onze rijkdom delen met de armen, verwerven we ons echte vrienden. En zij zullen dan als zij gestorven zijn onze voorsprekers zijn bij de Vader in de hemel, zodat wij ons een schat verwerven in het hiernamaals.

We hebben de goederen van de aarde in bruikleen gekregen van onze hemelse Vader, en we moeten ze eerlijk delen. Als we in de wereld rondkijken, zien we dat het noorden, om het maar zo te noemen, meer dan negentig procent van de aardse rijkdom in bezit heeft en het zuiden slechts tien procent. We willen graag vrede in de wereld, maar vrede is onlosmakelijk verbonden met een eerlijke verdeling van de aardse goederen. Als we gaan werken aan een eerlijker verdeling van de goederen over de wereld, zal er vanzelf ook vrede komen en hoeven we niet bang te zijn dat de ‘hordes uit het zuiden’ naar onze vetpotten komen. Dan hoeven bootvluchtelingen niet meer te verdrinken op hun tocht van arm Afrika naar rijk Europa.

Waar het geld, de mammon, alleen maar eigenbelang dient, is het een afgod en houdt het ons van God af, drijft het mensen uiteen en brengt hen tot oorlog. Waar geld gebruikt wordt om armen tot vrienden te maken, komen we dichter bij God en zijn koninkrijk van gerechtigheid en vrede. Een mooi voornemen zo aan het begin van de vredesweek.

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie