1e lezing: Gen.2,18-24
2e lezing: Hebr.2,9-11  
Evangelie: Mc.10,2-16 of 2-12  

Als beeld en gelijkenis

Er zijn nog maar weinig jonge stellen die een meerwaarde vinden in een huwelijk voor het altaar. Maar, gelukkig komt het nog voor! Wat mij dan bij de voorbereiding opvalt is, dat men vaak met dankbaarheid terugkijkt op het thuis dat men zelf bij de eigen ouders heeft mogen vinden. Een huwelijksmis eindigt dan ook vaak met het aanbieden van bloemen aan de ouders om te danken voor hun liefdevolle zorg. Welnu, meestal hangt die liefdevolle zorg van de ouders samen met de stabiliteit van hun huwelijk. Veel kinderen zijn er trots op en dankbaar voor dat hun ouders door dik en dun bij elkaar zijn gebleven.

Het thema van deze zondag kun je in die context dan ook actueel noemen. Er wordt de vraag gesteld of het een man vrij staat zijn vrouw te verstoten. Er wordt gesproken over de vraag: hoe kan ik mij ontdoen van de verplichtingen die ik bij mijn huwelijk ben aangegaan; een eind maken aan het jawoord. En is dat jawoord op de huwelijksdag niet juist het uitgangspunt voor het opbouwen van een hecht gezin? Een gezin, waarop veel kinderen later vol dankbaarheid terugkijken. Maar zoals wij allemaal weten, is de vraag uit het evangelie urgent. Wist u dat een op de drie huwelijken in ons land vroegtijdig strandt?

Is het bij ons in Nederland al heel lang mogelijk om voor de wet te scheiden; de Kerk blijft tot op de dag van vandaag vasthouden aan de onontbindbaarheid van het huwelijk. En voor de duidelijkheid, als u dan toch eens hoort spreken over een kerkelijke scheiding; het gaat bij een kerkelijk ‘ontbinding’ niet om een echtscheiding maar om de nietigverklaring van een huwelijk. Dat wil zeggen: het huwelijk in kwestie heeft nooit bestaan. De voorwaarden om te trouwen waren er niet. Een christelijk huwelijk kan namelijk ongeldig zijn. Als mensen bijvoorbeeld gedwongen worden om te trouwen. Als de huwelijkskandidaten niet volwassen zijn. Als een van de huwelijkskandidaten wezenlijke zaken voor zijn of haar partner verborgen houdt tot op de dag van hun jawoord. Al die dingen maken een huwelijk ongeldig. Ook al heb je ja gezegd en een duur feest gehouden.

Wat is het christelijk huwelijk? Hoe ziet Jezus het verbond tussen man en vrouw? Jezus grijpt bij zijn antwoord op die vraag terug naar de eerste bladzijde van de Bijbel. Hij beziet de mens, man en vrouw vanuit de schepping. Hoe heeft de Schepper het samenleven van man en vrouw gewild? God heeft de man en de vrouw geschapen als zijn beeld en gelijkenis. In het christelijk huwelijk worden man en vrouw uitgenodigd om op God te gelijken. Zij maken als echtpaar God bij uitstek zichtbaar: “Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten om zich te binden aan zijn vrouw. En deze twee zullen een vlees worden.”

Maar wat betekent dat nu: beeld zijn van God? De apostel zegt daar het volgende over: “Niemand heeft ooit God gezien, maar in Jezus is God zichtbaar en tastbaar geworden.” Welnu Jezus zegt: “Ik ben niet gekomen om gediend te worden maar om te dienen en mijn leven te geven als losprijs voor velen.” Er kan dan ook met recht gezegd worden, dat Hij weldoende rondging. En ervaart menig kind het gelukkig samenleven van de ouders niet als een weldaad? Beeld van God zijn, betekent dus: op Jezus lijken: weldoende leven.

Waarin is die weldaad gelegen? Paulus omschrijft de christelijke liefde als volgt: “De liefde beeldt zich niets in. Zij praalt niet. Zij zoekt zichzelf niet. Zij verdraagt alles.” In feite is dat hetzelfde als: Ik ben niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen en mijn leven te geven als losprijs voor velen. Een christelijk huwelijk hoeft dan ook niet per se leuk te zijn. Als het maar leuk is! Dat is helaas voor velen wel zo ongeveer de enige insteek bij alles wat zij doen en dus ook uitgangspunt voor hun jawoord. Als het maar leuk is. Misschien vinden om die reden veel mensen het ook niet langer relevant om een kruisbeeld in huis op te hangen.

En toch! Wij weten het allemaal: niets blijvends komt zonder offers tot stand. Geldt dat voor verenigingen; dan geldt dat nog veel meer voor het christelijk huwelijk. Het jawoord wordt niet voor niets uitgesproken voor het altaar. Daar vieren wij dat Jezus zich volledig gegeven heeft tot in de dood. Om die reden ontvangt een bruidspaar van dat altaar ook de communie met de opdracht: doe jij evenzo! Mogen velen jonge mensen die voornemens zijn een huwelijk te sluiten opnieuw door dit geheim geraakt en getrokken worden.

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie