1e lezing: Ex.20,1-17 of: 1 3.7-8.12-17  
2e lezing: 1 Kor.1,22-25  
Evangelie: Joh.2,13-25  

Voorjaarsschoonmaak

Het zal je maar gebeuren. Je bent even een boodschap gaan doen en als je de voordeur opendoet, zie je dat iemand in jouw huis is geweest en alles overhoop heeft gehaald. Het idee alleen al doet je huiveren: een vreemde is in jouw woning geweest en heeft tussen jouw spullen zitten graaien. Denkelijk hebben de Joden in het evangelie even afkeurend gekeken naar Jezus’ actie in de tempel vandaag. Deze gebeurt niet heimelijk, waar niemand het zien kan, maar openlijk met een tribune vol toeschouwers.

Wat Jezus doet, is inderdaad niet niks: Hij jaagt op een gewelddadige wijze de kooplui de tempel uit. Verkopers van allerlei soorten offerdieren zijn niet veilig meer voor Jezus met zijn gesel, maar moeten onmiddellijk met hun beesten het tempelterrein verlaten. Alles wat maar ruikt naar handel en commercie moet verdwijnen: van stevige runderen tot kleine geldmuntjes. Hoe verbaasd en gechoqueerd de Joodse leiders reageren, hoe koeltjes Jezus uitlegt waarom Hij zo rigoureus heeft huisgehouden. Dit is geen gewone plek, dit is geen markthal. Deze tempel is het huis van God. Dit heiligdom is ooit door koning Salomo als Gods woning gebouwd, het is heropgebouwd ten tijde van Ezra en Nehemia en de recente koning Herodes heeft het hele complex vergroot en verfraaid: een bouwproject dat inderdaad 46 jaar in beslag heeft genomen, zoals de Joodse mensen opmerken.

Jezus wil met zijn protestactie de gelovigen weer laten inzien hoe bijzonder en uniek deze plek van Godsontmoeting is. Hier ben je niet bezig met geld wisselen of het aanschaffen van een koppel duiven. Hier op de tempelberg is men primair op God gericht. Wat de Joodse leiders wellicht nog het meest van slag maakt, is niet zozeer wat Jezus doet, maar wat Hij zegt. Hij noemt de tempel niet het huis ‘van God’, maar het huis ‘van mijn Vader’. Al bij zijn eerste publieke actie in Jeruzalem wijst Jezus op zijn unieke relatie met God. Hij verhoudt zich tot Hem, zoals een kind tot zijn ouder. Het is deze bijzondere verhouding, die nog tot flinke discussie zal leiden tussen Jezus en de Joden in de rest van het Johannesevangelie.

De voorjaarsschoonmaak van Jezus in de tempel, vlak voor het Joodse Paasfeest, nodigt ons uit om ook bij onszelf orde op zaken te stellen, nu we op weg zijn naar het christelijke Pasen. De wereldse, tijdelijke dingen die ons zo bezighouden mogen we naar de achtergrond schuiven om meer gericht te zijn op het hemelse. De Tien Geboden uit het boek Exodus zijn een perfecte leidraad om ons leven in te richten, zoals God het graag ziet. Deze tien basisregels helpen ons om te focussen op het wezenlijke, om niet onszelf maar God op de eerste plaats te stellen en op een waardige, respectvolle manier om te gaan met onze medemens en de schepping.

Mogen we deze Veertigdagentijd gebruiken om ons leven meer in overeenstemming te brengen met de Tien Geboden. Verwijderen we datgene wat God, de medemens en onszelf niet ten goede komt en proberen we zelf een opgeruimde tempel te zijn, waarin God kan huizen. Zo kan ieder ervaren dat God ook een echte Vader is.