1e lezing Ex.3,1‑8a.13‑15  
2e lezing 1 Kor.10,1‑6.10‑12
Evangelie Lc.13,1‑9  

Ik ben er voor u

Deze derde zondag van de Veertigdagentijd in het jaar C is in zekere zin de zondag van de naam en dan wel Gods Naam. Over Gods Naam kunt u zich misschien nog wel iets herinneren. Bijvoorbeeld het voorschrift uit de tien geboden: Gij zult de Naam van de Heer uw God niet ijdel gebruiken. Met andere woorden: wees zorgvuldig met Gods Naam, vloek niet. Vandaag gaat het heel bijzonder over Gods Naam. Een Naam die Hij aan Mozes toevertrouwt. Dit wil niet zeggen, dat God niet reeds bekend was. Mozes kende God als de God van Abraham, Isaak en Jacob. God had onder die noemer dan ook NAAM gemaakt. Hij had Abraham het land Kanaän gegeven en de belofte van een groot volk. En deze belofte was doorgegeven aan en vervuld in Isaak en Jacob.

Maar in hoeverre leefde die God van Abraham, Isaak en Jacob nog? Mozes leefde vierhonderd jaar na hun ervaring met God. Het volk van God leefde op dat moment in een grote beproeving. Misschien was Mozes’ ervaring met God iets, dat nog geen naam mocht hebben. Zo kan het ook met ons zijn. Indien ik zou vragen: wie is God voor u... dan kon er wel eens een stilte vallen. Menigeen zou kunnen antwoorden: God is de grote macht in deze wereld of God is voor mij de Schepper van hemel en aarde of de grote onbekende!

Vandaag horen wij, hoe God zijn Naam bekend maakt aan Mozes. Een naam had in die tijd een diepe betekenis. De mensen waren ervan overtuigd, dat een naam iets over de ander zei. Een naam was nooit toevallig, de naam bepaalde mede het leven van iemand. Een naam werd dan ook altijd zorgvuldig en bewust gekozen. De naam betekende zoiets als het levensprogramma. “Toen sprak God tot Mozes: “Ik ben die is....Hij die is, zendt mij tot u.” God maakt zijn Naam bekend: Hij die is. Maar wat betekent nu die naam? In feite geeft het vervolg van het verhaal zelf het antwoord. Allereerst wordt verwezen naar Abraham, Isaak en Jacob. Zoals Ik als God hen heb bijgestaan, zo zal Ik u bijstaan. ‘Ik ben die is’ wordt dan Ik ben die er is voor jullie. Ik ben jullie bevrijdende God uit Egypte. God mag dan voor menigeen geen naam hebben, zij die Hem hebben ervaren in hun leven, voor hen heeft God een naam: deze Naam: Ik ben er voor u!

In het evangelie van deze zondag wordt Gods Naam nog eens duidelijk ons voor ogen gesteld. Gods Naam wint er zelfs aan gloed. “Niemand heeft ooit God gezien, in Christus is God zichtbaar geworden.” Christus maakt dus God zichtbaar en tastbaar. In Christus heeft God opnieuw naam gemaakt. Mogen wij christenen God niet Vader noemen? En Jezus toont Gods vaderlijke aanwezigheid. Hij die is wordt opnieuw tastbaar in de zojuist gehoorde gelijkenis. Gods Naam, zijn bevrijdende aanwezigheid licht opnieuw op in zijn barmhartigheid: “Heer, laat hem dit jaar nog staan... misschien draagt hij het volgend jaar vrucht.” In Gods ogen zijn wij geen nummers. Zijn almacht betekent voor Hem geen hinderpaal ons te kennen. Onze namen staan geschreven in de palm van Gods hand. Meer nog; Hij wil telkens opnieuw met ons beginnen. En mag dat geen naam hebben!?

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie