1e lezing: Hand.1,15-17.20a.20c-26
2e lezing: 1 Joh.4,11-16
Evangelie: Joh.17,11b-19 

Leven in de Geest van Jezus

De eerste heilige communie en het vormsel: het is altijd een hele kluif, die voorbereiding. Mag dan de communie meer tijd vergen, in feite is de vormselvoorbereiding moeilijker. Het vormsel ligt niet voor niets veel minder in de markt dan het communiefeest. De eerste heilige communie: dan denken wij aan het Laatste Avondmaal, brood en wijn, samen delen; de meesten van ons kunnen daar nog wel wat mee. Het vormsel echter is voor velen veel moeilijker. Vormsel betekent: gave van de Heilige Geest.

Begin je met de kinderen te praten over de Heilige Geest, dan denken zij meteen aan films over geesten, geesten oproepen, occulte spelletjes enzovoorts. Dit alles heeft echter zo weinig te maken met het geheim van het vormsel. De betekenis van het vormsel en daarmee het diepe geheim van Pinksteren mogen wij veel dichterbij zoeken en vinden dan menigeen denkt. Zo mag Pinksteren bijvoorbeeld betekenen: leven in de geest van iemand. In feite doen wij daaraan dagelijks mee. Velen leven ‘in de geest van’ hun ouders, school, verenigingen, vrienden of de media. Leven in de geest van betekent dan: wij nemen dingen van anderen over. Wij nemen met name dat over wat ons aanspreekt.

Misschien mogen wij de moeilijkheid van Pinksteren en het vormsel dan ook zoeken in het feit dat het evangelie ons door onwetendheid nog zo weinig te zeggen heeft. Hoe willen wij dan nog leven in de geest van het evangelie? Hoe anders was dat bij die eerste leerlingen? Zij waren vol van Jezus' woorden. Drie jaar lang hadden zij alles opgegeven om Hem te volgen. Petrus drukt het uiteindelijk als volgt uit: "Heer, naar wie zouden wij gaan? U hebt woorden van eeuwig leven."

Is het voortbestaan van de Kerk van nu misschien overgeleverd aan mensen die niet langer warmlopen voor het evangelie? Gelukkig mag Pinksteren meer betekenen dan louter enthousiasme. Leven ‘in de geest van’ gaat namelijk binnen de Kerk veel dieper: God zelf is hier aan het werk. Desinteresse, een gevoel van verlamdheid of moeheid in het geloof hoeven niet het laatste woord te hebben, tenzij wat ons mensen betreft. Want, staan wij in die moedeloosheid wel zo ver van die eerste leerlingen af?

Na Jezus' hemelvaart willen de apostelen nog altijd leven in de geest van Jezus. Zij denken aan Hem. Zij zoeken naar verklaringen vanuit de Bijbel. Tegelijkertijd echter zijn zij verlamd. Zij hebben zich teruggetrokken. In feite is hun geloofsleven op dat moment op veel punten gelijk aan dat van ons. Zij hebben zich namelijk opgesloten en beleven hun geloof louter in de eigen kleine kring. Het geloof beleven in kleine kring. Het geloof, gesneden naar eigen maat. Ik geloof zo en jij zo. Velen zeggen dit uit angst. Zij willen hun opvattingen over het geloof altijd kunnen bijschaven naar eigen inzichten. En waarom? Het voorkomt een pijnlijke keuze, kleur bekennen en daarmee moeilijkheden. Niets is zo onaantrekkelijk als een kleurloze of smakeloze geloofsgemeenschap. Een geloofsgemeenschap zonder ruggengraat. Een gemeenschap die, wanneer het erop aankomt, het laat afweten.

Geloven als louter privézaak, achter gesloten deuren, onopvallend: dat is ook de situatie van die eerste geloofsgemeenschap. Tussen Hemelvaart en Pinksteren zal zich dan ook niemand bij hen aansluiten. Maar dan komt Pinksteren. Leven in de geest van Jezus moet blijkbaar letterlijk opgevat worden: de leerlingen ontvangen de Heilige Geest. En wat dat mag betekenen, horen wij vandaag: “Wij hebben gezien en wij getuigen dat de Vader zijn Zoon heeft gezonden om de Heiland van de wereld te zijn.”

Een leven in de Geest van Jezus maakt een mens tot getuige. "Als iemand erkent dat Jezus de Zoon van God is, woont God in hem en woont hij in God." Wij zijn op weg van Hemelvaart naar Pinksteren. Een lamgeslagen geloofsleven hoeft ook voor mij niet het laatste woord te hebben. Pinksteren wil ook in mij het geheim van het vormsel opnieuw tot leven brengen. Geef mij Heer, dat ik leef vanuit uw Geest opdat ik zelf en anderen opnieuw smaak krijgen voor uw verlossende aanwezigheid in onze wereld.