1e lezing: Jes.52,7-10
2e lezing: Hebr.1,1-6
Evangelie: Joh.1,1-18 of 1-5.9-14

God is niet ver weg

Hebt u ook de indruk dat hoe ouder je wordt de tijd steeds sneller gaat? Als kind duurde het lang voordat het weer een keer Kerstmis werd. Nu krijg ik het gevoel dat het om de haverklap kerst is. En dan vind ik het de kunst om Kerstmis toch telkens opnieuw enthousiast en als christen vruchtbaar te vieren. De Kerk viert de geboorte van Jezus nog veel langer dan wij hier aanwezig. Al ruim tweeduizend jaar beleeft de geloofsgemeenschap overal op de wereld de geboorte van Jezus. En een ding is zeker: de Kerk is ook nu nog niet uitgevierd. Met grote vreugde en verwachtingen leven gelovigen naar deze zoveelste viering van Jezus' geboorte toe. De Kerk is niet uitgevierd. En waarom niet? Niet omdat zij elk jaar totaal iets anders wil vieren. Neen, zij weet het geboortefeest zo te vieren dat het elk jaar nieuw beleefd kan worden. Dat is de kunst. En dit geldt niet alleen voor kerst. Dit geldt ook voor de andere feesten, zelfs voor het leven van alledag.

De kunst om het echte leven te beleven, daarin vind ik de Kerk een ware leermeesteres. Zo organiseert zij voor het feest van Jezus' geboorte altijd een voorbereidingstijd: de Advent. Een tijd van wachten en verwachten. Mens ga niet overhaast aan deze voorbereidingstijd voorbij. Daarbij geeft zij ons Maria als voorbeeld. Negen maanden lang mocht zij in blijde verwachting zijn van het allereerste geboortefeest van Jezus. En velen van u weten wat dat betekent. De vreugde rond de geboorte van een kind wordt mede gevoed door de negen maanden lange verwachtingstijd. En die heb je ook nodig. Stel u voor dat een kind zomaar ineens zonder verwachtingstijd geboren zou worden. De toekomstige ouders zouden niet voorbereid zijn. Het kind zou letterlijk geen ruimte krijgen bij zijn komst!

Over Maria wordt meer dan eens gezegd: “Zij bewaarde alle woorden in haar hart en overwoog deze bij zichzelf.” Dit zou ik ons vanmorgen op deze Eerste Kerstdag willen meegeven. Sta stil bij de woorden van de verkondiging en overweeg ze in uw eigen hart. Het is namelijk een belangrijk woord. Johannes zegt ons vandaag over dat Woord dat het bij God was. Sterker nog. Johannes zegt ons: het Woord was God. Wanneer wij dus vandaag het Woord van God beluisteren, komt God zelf tot ons. Maar dan gaat het evangelie nog een stapje verder. Het Woord is vlees geworden en het heeft onder ons gewoond. Letterlijk staat daar: Hij heeft zijn tent onder ons opgeslagen.

Normaal gesproken gaan mensen ervan uit dat God heel ver weg is. En inderdaad; vanuit eigen ervaringen lijkt God ook vaak ver weg. Christelijke verkondiging betekent echter een Blijde boodschap. God is ons meer nabij dan wij vermoeden. Hij is vlees geworden en Hij heeft onder ons gewoond. Maria heeft de woorden van de verkondiging niet alleen beluisterd. Zij heeft ze bewaard en er mee gewerkt in het dagelijks leven. Het Woord is dan ook niet alleen vlees in haar geworden door middel van het Kind Jezus. Maria heeft ons niet alleen Gods Zoon geschonken naar het vlees. Neen, het heeft ook zoden aan de dijk gezet in een oprecht christelijk leven. Maria die bereid is het Kind te volgen, waar het ook gaat. Maria die daar is, wanneer Gods Zoon gekruisigd wordt en lijdt tot vergeving van zonden. Maria staat klaar, wanneer de heilige Geest over de Kerk komt. Moge zoals bij de geboorte van een kind het kerstfeest over ons komen als de vervulling van een oprechte verwachtingstijd.

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie