Na zeven (!) jaar vond op 4 november eindelijk weer een landelijke Katholieke Jongerendag plaats. Het initiatief voor deze dag lag bij jongeren van diverse jongerengroepen, congregaties en bewegingen. Met het thema ‘Welkom Thuis’ wilden ze alle katholieke jongeren (16-30 jaar) in Nederland bemoedigen om van hun kerk een thuis te maken. Zo’n 600 jongeren waren afgereisd naar Veenendaal voor een dag van informatie, inspiratie en ontmoeting.

De katholieke organisaties stonden om 12.00 uur klaar om de jongeren meer te vertellen over hun missie, hun programma of hun stichting. De eerste jongeren die binnendruppelden keken wat onwennig om zich heen, wat staat hen vandaag te wachten? Velen kwamen bekenden tegen, die ze hebben ontmoet tijdens de afgelopen Wereldjongerendagen in Lissabon of bij een eerdere activiteit. Dan gaat de grote zaal open, er is muziek en dans van Koemi (voorheen KISI Kids) op het lied Welkom Thuis. Ook wordt het WJD kruis binnengedragen. De stemming is meteen enthousiast.

De twee presentatoren van de dag, Véronique Lubach en Jeroen Pouwels, waren benieuwd waar iedereen vandaan kwam en somden de provincies op, waarbij iedereen juichte bij zijn eigen provincie. Daarna volgde een optreden van de KJD band. Het inhoudelijke programma werd vervolgens geopend met een kort gebed – de deelnemers wilden deze dag met de Heer samen zijn. De gehele dag was er Eucharistische aanbidding in de kapel en er was ook biechtgelegenheid.

De hoofdsprekers Paul Graas en Bernadette Lang namen plaats op de bank op het podium, dat was ingericht als een huiskamertje. Wat betekent het thema ‘Welkom Thuis’ voor hen? Paul noemde wat zware dingen in het leven, en dat we toch altijd een plek hebben waar we thuis mogen zijn. “We moeten elkaar meer opzoeken in de kerk. We zijn familie, hier op aarde maar ook met de mensen in de hemel en het vagevuur,” stelde hij. “We mogen elkaar steunen – de mensen in de hemel bidden voor ons, en wij op ons beurt bidden voor de mensen in het vagevuur.” Zelf is Paul thuis bij het H. Sacrament, met zijn broeders van het Opus Dei en in de bruine kroeg voor een biertje met vrienden.

Bernadette vertelde onder meer hoe ze als 14-jarige tijdens een katholiek jongerenfestival in Bosnië geraakt werd door God, Die haar geloofstwijfel wegnam. Eenmaal thuis startte ze een jongerengroepje in haar parochie. Ze bidt en leest de Bijbel en die intieme relatie die ze met Jezus ervaart, maakt dat ze de Mis uit kan zitten. Ze weet dat Hij aanwezig is, dat is genoeg. Ze ontdekte ook meer te hebben met de charismatische beweging binnen de Kerk. Ze was Thuis gekomen, bij de Heer. Ze was thuis in de kerk, waarom was dat belangrijk? Lang: “Het is onze taak om te leren hoe we thuis kunnen komen. We gaan naar huis: de hemel, het eeuwig leven. Er is een Vader die op ons wacht.”

Ze vertelde ook over de gemeenschap van Loretto in Salzburg waar ze woont. Er wonen elk jaar 40 mensen samen. Lang: “De naam van het huis is Home – het is niet slechts een huis, het is thuis voor veel mensen.” Hoe kunnen jongeren zich meer thuis voelen in de Kerk? De Kerk verandert, maar de kern blijft hetzelfde, aldus Lang. “Wij zijn de Kerk. God weet onze plek, als we twijfelen waar we staan of waar we heen moeten: vraag het Hem! Een diepe emotionele relatie met God is belangrijk. Hoe dieper de relatie, hoe meer je met Hem wilt omgaan. De Kerk moet om Jezus draaien.”

Vervolgens bespraken de mensen in de zaal in kleine groepjes wat voor hen thuis is. Daarna werden wat antwoorden uit de zaal gedeeld, zoals: “Als ik in de tegenwoordigheid van God leef, ben ik echt overal thuis. Ook met de vreemdeling op straat, dan is iedereen mijn broer of zus.”

Daarna konden de jongeren de infomarkt bezoeken. Er waren ook drie ‘gesprekstafels’: over roeping (met enkele rectoren van priesteropleidingen en priesterstudenten), over missie (met medewerkers van missieorganisaties) en over katholiek zijn. Na de pauze begonnen de workshops: over de liturgie van de Mis, het kerygma van de Kerk, over de mannenbeweging King’s Men, over leven in een seculiere wereld, over identiteit, over liefde en seksualiteit en over hoe je vrienden kunt uitnodigen voor je parochie.

Om 17 uur was de Heilige Mis. Jongerenbisschop Mgr. Rob Mutsaerts was hoofdcelebrant, de hulpbisschoppen Mgr. Everard de Jong van Roermond en Mgr. Herman Woorts van Utrecht en bisschop Mgr. Jan Hendriks van Haarlem-Amsterdam concelebreerden. Mgr. Mutsaerts sprak in zijn preek zijn dank uit over de komst van zoveel jongeren. Hij merkt dat op veel plekken in de Kerk de betrokkenheid lijkt toe te nemen: gezinsdagen, jongerendagen, bedevaarten. “Er zijn veel mensen, er bloeit iets op.” Het brokkelt hier en daar ook af, we moeten realistisch zijn, maar tegelijkertijd is hij hoopvol. “Houd moed, kijk om je heen: er zijn hier zoveel jongeren!” zei hij ten slotte.

Na het avondeten startte de Avond van Barmhartigheid: er was Eucharistische aanbidding en er zaten priesters klaar om biecht te horen. Er werden zacht Worship songs gezongen met gitaarmuziek. Rondom het altaar stonden kaarsen en konden jongeren zelf een kaarsje aansteken. Ook waren er weer gebedsteams: twee personen op wie je af kunt lopen met een gebedsintentie en zij baden dan samen met de jongere voor hen. Daar werd wederom veel gebruik van gemaakt. Na de aanbidding werd de zaal omgebouwd tot podium voor de band InSalvation, die voor een spetterend slot van de dag zorgde.

Tekst: Aartsbisdom Utrecht
Foto’s: katholiekleven.nl