Vastelaovend is een begrip in Limburg. Dit weekeinde breekt het in alle hevigheid los. Een paar dagen plezier en vrolijkheid. Dat is prima. Maar het is ook goed om je te realiseren dat Vasteloavend eigenlijk ‘Vastenavond’ heet: vooravond van de Vasten. 

In de katholieke traditie is het een goed gebruik om regelmatig feest te vieren. Maar het is óók een goed gebruik om voorafgaand aan een groot feest een tijd van soberheid in acht te nemen. Vóór Kerstmis is dat de Advent en vóór Pasen is dat een tijd van veertig dagen vasten. 

Die Vasten of Veertigdagentijd begint op Aswoensdag. Gelovigen worden opgeroepen om vanaf die dag een paar weken soberder te leven. Waar het tegenwoordig heel erg hip is om vooral om gezondheidsredenen een aantal weken af te zien van alcohol, vlees of allerlei zoetigheid, kan het ook geen kwaad om die tijd te gebruiken om eens goed over het leven na te denken en tot bezinning te komen. 

De betekenis van het woord carnaval komt zeer waarschijnlijk van het Latijnse ‘carne levare’, wat ‘verwijderen van vlees’ betekent. Vertaald naar onze tijd is vasten vooral een paar weken afzien van luxe en overdaad om te ontdekken dat het best iets minder kan en om een ander ook iets te gunnen. Vandaar dat kerken in deze periode ook de Vastenactie houden. Gelovigen sparen iets uit hun eigen mond of beurs om het aan een ander te geven die (veel) minder heeft. 

De Vasten is tevens een voorbereiding op het lijdensverhaal van Christus, dat in de Goede week herdacht wordt en dat uitmondt in de viering van zijn verrijzenis met Pasen. De zes weken daarvoor kunnen best een opgave zijn. Daarom vieren katholieken aan de vooravond daarvan nog even drie dagen uitbundig feest: Vastenavond of Vastelaovend.