1e lezing: Gen. 14, 18 – 20
2e lezing: 1 Kor. 11, 23 – 26
Evangelie: Lc.9, 11b – 17

Jezus komt bij ons

Sacramentsdag is een dag die geheel gewijd is aan de Eucharistie. Het evangelie verhaalt ons van Jezus die ons op wonderbare wijze voedt, niet alleen met brood en vis, maar vooral als voorafbeelding van zijn eigen zelfgave in brood en wijn, zoals Paulus ons herinnert in de tweede lezing. Jezus’ Lichaam en Bloed, werkelijk en wonderbaarlijk in onze kerken op het altaar door de woorden van de priester.

In het ontvangen van de Communie komt de Heer Jezus zelf in ons hart. Een hele intieme ontmoeting met God: Hij in mij en ik in Hem. Zo wordt de mens gezuiverd van zijn zondigheid, zijn menselijke gebrokenheid. Die vergeving hebben we nodig, zoals de heilige Ambrosius zegt: “Omdat ik altijd zondig, heb ik ook altijd een redmiddel nodig.” Het is zoals de prefatie vandaag zegt: “Als wij dan eten van dit Lam dat voor ons is geslacht, worden wij geestelijk sterk; als wij drinken van zijn Bloed dat voor ons is vergoten, worden wij innerlijk rein.” Daarom is de Eucharistie het hart van het leven van iedere individuele gelovige: waar je als mens zwak bent, maakt Gods liefde je sterk. Priester en gelovige hebben samen het geneesmiddel ten leven nodig.

Maar Eucharistie is ook Kerk. Nooit kan de Eucharistie alleen voor jezelf worden gevierd, hoe persoonlijk je het ook ervaart. Nooit kan het worden toegeëigend, worden geclaimd, als een recht op de Eucharistie. Want “Jezus Christus, priester bij uitstek die in eeuwigheid blijft, heeft gezegd hoe zijn offer moet voort­leven. Ons heeft Hij bevolen voortaan dit offer aan te bieden om Hem te gedenken,” zegt de prefatie. Dat betekent dat Jezus de Eucharistie aan de Kerk heeft gegeven. Wij maken de Eucharistie niet zelf door samen te komen in zijn naam, of iemand uit te kiezen die voorgaat in gebed en het breken van het brood. Wij ontvangen het van Christus zelf, via de apostelen, de bisschoppen en de priesters. Ook een priester ontvangt Hem, ook al mag hij een andere Christus zijn als hij de priesterlijke dienst verricht. De Eucharistie is niet afhankelijk van zijn en onze heiligheid, maar van Christus zelf. Alleen zo kunnen we spreken van Eucharistie als Gods aanwezigheid, over Jezus die werkelijk bij ons is. Alleen zo kunnen we worden gezuiverd van zonden, want wie kan zonden vergeven dan God alleen?

Zo heeft Jezus zich aan ons gegeven. Als vergeving van zonden en gave aan de Kerk. Zo mogen wij Hem ontvangen en vieren op deze prachtige feestdag.

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie

Illustratie: Monstrans tijdens de sacramentsprocessie in Asselt.