Tekst: Matheu Bemelmans | foto’s: John Peters

Een buitenlandstage is voor jongeren tegenwoordig heel normaal. Een tussenjaar of een paar maanden over de grens studeren, hoort er helemaal bij. Lianne Christ uit Echt doet dat ook, maar wel op haar eigen manier: ze wordt als missionaris uitgezonden naar Cambodja. “Ik heb het gevoel dat dit de plek is waar God mij op dit moment in mijn leven wil hebben.”

Lianne Christ (19) komt uit een gelovig gezin uit Echt. Haar beide ouders hebben voor de Kerk gewerkt en via hen is ze ook betrokken geraakt bij de Gemeenschap Emmanuel, een van de nieuwe bewegingen in de Katholieke Kerk. Daar maakte ze ook kennis met de missieorganisatie Fidesco, die jongeren uitzendt naar projecten over de hele wereld. Als peuter ging ze al met haar ouders mee naar Brazilië. Half september is ze zelf voor een jaar uitgezonden naar een onderwijsproject in Sihanoukville in Cambodja. In augustus nam ze ook deel aan de Wereldjongerendagen in Lissabon. Tussen de reizen door was er gelegenheid voor een gesprek in de tuin van haar ouderlijk huis in Echt.

Hoe waren de Wereldjongerendagen?
“Supermooi om mee te maken en jongeren uit zoveel verschillende culturen te ontmoeten. Het waren mijn eerste Wereldjongerendagen en ik vond het geweldig om erbij te zijn. Ik ben er met jongeren van de Gemeenschap Emmanuel naartoe gegaan. Voorafgaand aan het programma in Lissabon hadden we met wel vijfduizend andere jongeren van Emmanuel een voorprogramma in Coïmbra. Daarna zijn we samen naar Lissabon gegaan. De sfeer was heel gemoedelijk en je legt makkelijk contacten. Het mooie van de WJD is dat je zoveel jongeren met hetzelfde geloof ontmoet.”

Wat heeft tijdens de WJD de meeste indruk op je gemaakt?
“Er zijn jongeren die heel erg onder de indruk zijn van de massaliteit of van de paus. Maar wat mij vooral geraakt heeft, waren heel veel kleine dingen waaruit blijkt hoe mooie de wereld kan zijn en hoe groot God is. Vooral het contact met mensen uit andere culturen heb ik heel erg fijn gevonden. Ik moest zelf op een avond voor een groep van Emmanuel iets vertellen over mijn reis naar Cambodja. Ik dacht dat dat heel erg lastig zou zijn, maar het ging juist heel erg goed en iedereen was heel geïnteresseerd.”

Je gaat een jaar naar Cambodja. Wat heeft een 19-jarige uit Echt daar te zoeken?
“Zonder enige context helemaal niks. Ik heb die plek ook niet zelf uitgekozen: ik word er naartoe gezonden door de missieorganisatie Fidesco. Ik had eventueel een voorkeur voor een land kunnen opgeven, maar ik heb gezegd: stuur me maar daar naartoe waar ik nodig ben.”

Wat is Fidesco?
Dat is een van oorsprong Franse missieorganisatie die gelieerd is aan de Gemeenschap Emmanuel, die ook in Frankrijk is ontstaan. Fidesco stuurt heel veel mensen uit om over de hele wereld bij allerlei projecten te helpen. Dat varieert van het aanleggen van waterputten tot lesgeven of helpen in sloppenwijken. Je kunt solliciteren en als je uitgekozen wordt, word je als vrijwilliger naar een van die plekken uitgezonden. Mijn kosten worden betaald door de donateurs van Fidesco. Tijdens mijn verblijf zal ik regelmatig nieuwsbrieven over mijn werk schrijven om ze op de hoogte te houden.”

Je gaat er dus als lekenmissionaris naartoe?
“Ik weet niet of dat wel het goede woord is. Ik probeer in alles wat ik doe mijn geloof uit te dragen, maar ik ben geen pater of zuster die letterlijk gaat preken. Ik zie het ook als een onderdeel van mijn eigen persoonlijke vorming. Eerlijk gezegd denk ik dat ik er meer uithaal dan dat ik kan brengen. Ik ga er al helemaal niet naartoe met het idee dat ik wel even de wereld zal veranderen.”

Een jaar van huis weg is best lang.
“Eigenlijk zijn de uitzendingen van Fidesco twee jaar en moet je minsteren 21 jaar zijn om te kunnen deelnemen. Ik ben dus te jong en ik wil ook maar één jaar gaan, omdat ik volgend jaar september aan een nieuwe studie ga beginnen. Maar toen ik met Fidesco in gesprek raakte, bleek dat geen bezwaar te zijn. Ze kijken vooral wie je bent, of je klaar voor bent voor zo’n reis en of je wel stevig in je schoenen staat. Mijn ouders zijn ook ooit door Fidesco uitgezonden, dus zij weten wat het is. Het is natuurlijk wel spannend, maar ik heb er alle vertrouwen in.”

Wat ga je in Combodja doen?
De paters salesianen hebben Sihanoukville, een kustplaats in het zuiden, een school en een internaat. Daar ga ik in eerste instantie Engelse lesgeven aan leerlingen in het middelbaar onderwijs. Ze zijn een jaar of 13. Omdat iedereen er intern is, zijn er ook buitenschoolse activiteiten. Daar ga ik ook bij helpen en waar mogelijk ga ik ook wat sociaal werk doen. Dat sluit mooi aan bij mijn opleiding tot maatschappelijk werker.”

Speelt het geloof voor jou daarin een rol?
“Het geloof speelt daarin helemaal een rol. Ik ga er juist vanuit mijn geloof naartoe. Ik heb een goede relatie met God en met Jezus. Ik voel dat ik door de Heilige Geest hierin gesteund wordt. Als ik dat gevoel niet had, zou ik het zeker niet aankunnen.”

Maar in Cambodja wonen niet veel christenen. Is daar wel missiewerk te doen?
“Alle kinderen die op de school zitten zijn boeddhistisch, maar dat is meer een levensstijl dan een religie. Er heerst een groot respect voor mensen met een andere levensovertuiging. De paters salesianen hebben daar gewoon hun klooster en vieren elke dag eucharistie. Ik heb begrepen dat de kinderen vrij zijn om wel of niet in de kapel aan te sluiten. De kinderen zitten ook niet op die school, omdat ze katholiek zijn of willen worden, maar omdat de kwaliteit van het onderwijs hoog is. Er zijn best wel raakvlakken tussen het boeddhisme en het christendom, maar het is bijvoorbeeld niet de bedoeling dat ik op school over de bijbel ga vertellen. Dat vind ik ook niet erg. Evangeliseren kan ook op heel veel andere manieren. Ik geloof daar heel erg in. Als je gedrag op liefde gebaseerd is, dan zien leerlingen dat heus wel. Ik draag bijvoorbeeld een kruisje. Als ze daarnaar vragen, dan zal ik er zeker over vertellen.” 

Zie je deze uitzending als een roeping?
Na een lange denkpauze. “Ik zie het vooral als een moment in mijn leven waarop ik de kans krijg om dit te mogen doen. Het is wat nu op mijn pad komt. Misschien is het inderdaad wel waartoe ik op dit moment geroepen ben.”

Er zijn wel meer jongeren die naar het buitenland willen, maar niet veel van je leeftijdgenoten zullen op missie gaan.
“Ik weet eigenlijk niet goed waarom andere jongeren dit niet aanspreekt. Ook binnen Emmanuel Nederland ben ik op dit moment de enige die dit gaat doen. De meeste mensen uit mijn directe vriendenkring vinden het wel mooi dat ik dit ga doen. Maar er zijn er natuurlijk ook die het niet snappen en zich afvragen waarom ik een jaar lang vrijwilligerswerk ga doen.”

Fidesco

Fidesco is een internationale katholieke organisatie die in 1981 door de Gemeenschap Emmanuel in Frankrijk is opgericht. De naam Fidesco is een samentrekking van fides (geloof) en coöperatie (samenwerking). Fidesco heeft inmiddels meer dan tweeduizend mensen over de hele wereld uitgezonden om bij te dragen aan de ontwikkeling van de plaatselijke bevolking. De organisatie werkt altijd samen met de lokale kerk. Lianne Christ is de 25e Nederlander die door Fidesco wordt uitgezonden. Bijdragen voor haar verblijf in Cambodja zijn van harte welkom. Zie voor meer informatie: www.fidesco.nl  

Hoe wordt er in jouw omgeving gereageerd als je vertelt dat je gelovig bent?
“Wisselend. Sommigen vinden het heel gewoon, anderen komen meteen met allerlei vooroordelen en zeggen: dan ben je dus tegen abortus en tegen homo’s. Terwijl ik denk dat geloven vooral met liefde te maken heeft. Geloven betekent voor mij: heel liefdevol naar mensen kijken. Het is niet leuk als mensen zo fel reageren. Daarom let ik eerst altijd op of ze ervoor openstaan, voordat ik iets over mijn geloof vertel.”

Wat zou de Kerk moeten doen om meer jongeren aan te spreken?
“In veel gewone parochiekerken zitten vooral ouderen. Dat is natuurlijk niet erg, want we hebben elke doelgroep nodig in de kerk. Maar ik snap wel dat jongeren zich daar niet thuis voelen. Ik ga ook nooit in mijn eigen dorp naar de kerk. Wij gaan altijd naar Roermond-Oost, omdat daar veel meer gezinnen en jongeren komen. Bij de bijeenkomsten van Emmanuel ontmoet je ook veel meer gezinnen. Zij vormen de basis van die gemeenschap.”  

Moet je er veel voor opgeven om een jaar weg gaan?
“Dat valt wel mee. Ik stop met werken, maar mijn contract liep toch al af. Ik vind het wel heel jammer dat ik een jaar lang niet naar de bijeenkomsten van Emmanuel kan. Ik ga natuurlijk een jaar van huis weg. Maar gelukkig kunnen we tegenwoordig videobellen. Ik heb een heel lieve familie en die zijn niet weg als ik over een jaar terugkom.”

Wat verwacht je dat deze missiereis met je zal doen?
“Ik hoop natuurlijk als een heel wijze vrouw terug te komen. Maar zonder gekheid: ik ben heel erg geïnteresseerd in andere culturen en ik hoop daar dingen te leren die ik als een levensles mee terug naar Nederland kan nemen. Ik zie het echt als een kans die mij geschonken wordt en daar ben ik nu al heel dankbaar voor. Mijn relatie met God is de belangrijkste reden om te gaan. Ieder mens wordt door Hem geliefd. Dat voelt voor mij heel vertrouwd en daar kan ik van leven. Ik ben daardoor ook heel gelukkig. Met Hem kun je de hele wereld aan. Daarom durf ik ook te gaan.”

Lianne Christ

Lianne Christ werd in 2004 in Weert geboren. Daarna woonde ze een tijd met haar ouders in Brazilië. Terug in Nederland streek het gezin eerst in Rotterdam neer en uiteindelijk in Echt. Ze is de oudste van een gezin van vijf kinderen. Lianne studeerde maatschappelijke zorg aan de Gilde-opleidingen in Roermond. Tot eind augustus werkte ze bij de daklozenopvang in Roermond. Half september is ze door de missieorganisatie Fidesco voor een jaar uitgezonden naar Cambodja, waar ze onder meer gaat werken op een school van de paters Salesianen van Don Bosco.