• Zondag 30 oktober: 31e zondag door het jaar  
• Dinsdag 1 november: Allerheiligen
• Woensdag 2 november: Allerzielen
• Donderdag 3 november: H. Hubertus
• Vrijdag 4 november: H. Carolus Borromeüs

Allerheiligen en Allerzielen

Er zijn geen twee andere kerkelijke feesten, waarvan de namen zo vaak door elkaar worden gehaald als Allerheiligen en Allerzielen. Meestal als mensen het over Allerheiligen hebben, bedoelen ze Allerzielen. De verwarring is overigens heel begrijpelijk. De twee gedenkdagen vallen pal na elkaar. Op 1 november is het Allerheiligen en een dag later Allerzielen. Met Allerheiligen vieren we het feest van álle heiligen en martelaren, of ze nu officieel heilig verklaard zijn of niet. Daags erna herdenken we iedereen die gestorven is en bidden we dat zij bij God in de hemel mogen zijn of komen. In het verleden was daar ook het verdienen van aflaten aan verbonden. In sommige katholieke regio’s is het hoogfeest van Allerheiligen een vrije dag, Allerzielen niet. Om praktische redenen worden beide gedenkdagen in Nederland vaak in het weekeinde vóór of ná 1 en 2 november gevierd, waardoor het onderscheid tussen de twee vieringen nog kleiner wordt.

Bij Allerzielen

November huivert in klamme dagen.
De zomer wordt gedoofd en de winter is nakend.
November raakt de rand tussen hier en de overkant.
Naar die overkant gingen onze geliefden ons voor.
Kleuren paars en wit symboliseren droefenis.
Klokken luiden en woordeloos verkondigen ze de pijn van het afscheid.
Kaarsen branden als vlammende getuigen dat sterven leven is.
Bloemen, zachtjes bewogen door een grijze herfstwind, zeggen ons wat liefde is.
Woorden, fluisterend gesproken om een mens die niet meer is.
Dierbaren zijn gestorven, maar we weten en geloven dat deze mensen leven, dicht bij God.