“Hoe kun je nog géén geloof hebben? Katholiek, protestant, moslim boeddhist, je moet toch íets zijn?” De Armeense dame kan er maar niet bij dat ze in Nederland mensen ontmoet die ‘niks’ zijn. Voor haar is het geloof de basis van haar leven, vertelt ze in de pastorie van Koningsbosch aan bisschop Harrie Smeets. De ontmoeting met een groep katholieken van buitenlandse afkomst is vrijdagmorgen het begin van het werkbezoek van de bisschop aan het dekenaat Susteren. 

Een groep van ongeveer tien katholieken van buitenlandse afkomst heeft zich in de voormalige pastoorswoning verzameld om de bisschop te ontvangen. Het is een zeer internationaal gezelschap met mensen uit Armenië, Iran, Irak, Mexico, Vietnam, China en Nederland uiteraard. Om het geheel compleet te maken zitten aan tafel ook een pastoor van Duitse afkomst en een kapelaan uit India. 

De meeste buitenlanders in de groep zijn als vluchteling naar Nederland gekomen. Ze vertellen de bisschop over hun omzwervingen, hun ontvangst in Nederland, het sporadische contact met familieleden die achtergebleven zijn. En vooral over hun geloof. In het parochiecluster van Koningsbosch en Pey en Echt ontmoeten ze elkaar regelmatig. Voor gesprekken, een bijbelcursus of om klusjes voor de parochie te doen. De ontmoeting wordt afgesloten met een internationale maaltijd, waarbij iedereen een gerecht uit z’n eigen land heeft gemaakt. 

Het middagprogramma speelt zich af in het gemeenschapshuis van Sint-Joost, waar meer dan honderd parochievrijwilligers uit het hele dekenaat bij elkaar komen. Maar voordat de bisschop hen begroet, bezoekt hij eerst in het ernaast geleden zorgcentrum even zijn eigen peetoom, die daar net met de andere bewoners aan de koffie zit. Ze zijn zeer verrast door het onverwachte bezoek. 

De rest van de middag is Mgr. Smeets druk bezig om vragen van de vrijwilligers te beantwoorden die ze vooraf op papier hadden aangeleverd. De onderwerpen gaan van het behoud van kerkgebouwen tot de clustervorming, het katholiek onderwijs en het gebruik van dialect in de liturgie. De bisschop neemt de tijd om ze allemaal uitgebreid te beantwoorden. Afgewisseld met muziek en enkele filmpjes over het kerkelijk leven in het dekenaat Susteren. 

Vrijdagavond gaat de bisschop even naar huis. Dat wil zeggen: naar zijn geboortedorp Born dat ook onder het dekenaat Susteren valt. In zorgcentrum Aldenhof zitten dan al bijna 200 ouderen op hem te wachten om samen de eucharistie te vieren. Na de mis zegent de bisschop een plaquette van Sint Martinus in, die tegen de buitengevel is bevestigd en voorheen in het oude zorgcentrum Sint-Maarten hing. Mgr. Smeets vertelt dat hij de plaquette goed kent uit de tijd dat hij een weekendbaantje aan de receptie van dat bejaardenhuis had en de hele dag tegen die plaquette aankeek. Ook later bij de koffie komen er nog tal van verhalen van mensen die de bisschop nog uit zijn jeugdjaren in Born kennen. 

De eerste dag wordt afgesloten bij het jongerenpastoraat CAP in de oude pastorie van Born. Dit blijkt de verrassing van de dag. Want in plaats van jongeren wordt Mgr. Smeets ontvangen door een groep volwassenen. Zij blijken de harde kern achter de ‘jongerengroep’ te zijn, die inmiddels is uitgegroeid tot een diaconaal centrum, dat naast activiteiten voor kinderen en jongeren vooral ook spullen en kleding inzamelt en die op rommelmarkten verkoopt voor een hele reeks sociale projecten zowel in Nederland als in diverse missielanden. 

Lees ook

• Slotdag werkbezoek Susteren: van kerk naar museum 
• Tweede dag werkbezoek Susteren in teken van overleg
• Werkbezoek bisschop aan dekenaat Susteren begonnen
• Terugblik op eerdere werkbezoeken

Foto's

• Bekijk uitgebreide foto-album