Wat vieren we van 11 t/m 17 juni 2023?
- Zondag 11 juni: Sacramentsdag
- Dinsdag 13 juni: H. Antonius van Padua
- Woensdag 14 juni: H. Lidwina van Schiedam
- Vrijdag 16 juni: H. Hart van Jezus
- Zaterdag 17 juni: Onbevlekt Hart van Maria
Heilige Harten
Deze week na Sacramentsdag is de week van de heilige harten. Die van Jezus en Maria wel te verstaan. Op vrijdag vieren we het Heilig Hart van Jezus en de dag erna het Onbevlekt Hart van Maria. Die laatste devotie is nauw verbonden met de verschijningen van Maria in Fátima.
Het Heilig Hart van Jezus is een verbeelding van de immense liefde van Jezus voor God en de mensen. In de Bijbel wordt het hart vaak beschouwd als het symbool van moed, vreugde en hartstocht. Kerkvaders als Augustinus en Johannes Chrysostomus beschouwden het hart als symbool van liefde. Middeleeuwse mystici als Bernardus van Clairvaux en Johannes Ruusbroec beschreven hun ervaringen van de hartstochtelijke liefde van Jezus voor de mensheid. Deze liefde uit zich in de wil om te lijden en te sterven in het belang van de ander. Ook vertegenwoordigers van de Moderne Devotie droegen bij aan de toewijding tot de geïncarneerde liefde van God.
De devotie tot het Heilig Hart nam in de 17e eeuw grotere vormen aan na de visioenen van de Franse religieuze Margaretha Maria Alacoque aan wie Jezus met bloedend hart verscheen. Begin 20e eeuw is er een enorme opleving voor het Heilig Hart geweest, die met name in Limburg geleid heeft tot de plaatsing van tientallen Heilig Hartbeelden op pleinen en in straten. Ook was het in die tijd heel gebruikelijk dat gelovigen thuis een Heilig Hartbeeld hadden staan.
Het Onbevlekt Hart is het symbool van de pure liefde van de Moeder Gods, die door een bijzondere genade werd gevrijwaard van de erfzonde. De devotie tot het Onbevlekt Hart van Maria gaat terug tot de Middeleeuwen en is een afgeleide van de verering van het Heilig Hart van Jezus. In de moderne tijd kwam ze tot bloei na de Mariaverschijning aan de heilige Catharina Labouré in Parijs in 1830 en na de afkondiging van het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria in 1854. De Maria-verschijningen in het Portugese Fatima in 1917 gaven de toewijding aan het Onbevlekt Hart een apocalyptische betekenis.
